《思吴江歌》思吴江歌张翰原文、翻译、赏析和诗意

《思吴江歌》思吴江歌张翰原文、翻译、赏析和诗意原文：

《思吴江歌》 张翰

魏晋   张翰

秋风起兮木叶飞，吴江水兮鲈正肥。
三千里兮家未归，恨难禁兮仰天悲。

分类： 古诗三百首秋天思归

作者简介(张翰)

张翰，西晋文学家，字季鹰，父亲是三国孙吴的大鸿胪张俨。吴郡吴县（今苏州）人。生卒年不详，葬于芦墟二十九都南役圩。张翰性格放纵不拘，时人比之为阮籍，号“江东步兵”。齐王执政，辟为大司马东曹掾，见祸乱方兴，以秋风起思吴中菰菜、莼羹、鲈鱼为由辞官而归。

思吴江歌翻译及注释

翻译
秋风起，树叶飞，吴江的鲈鱼鲜又肥。离家三千里，想回未能回。
思念家乡的愁和恨，怎么也压抑不住，只能向天悲叹！

注释
①木叶：树叶。
②鲈鱼：即桂花鱼，古名银鲈、玉花鲈。体侧扁，巨口细鳞，身有桂花色纹，肉肥嫩鲜美。

思吴江歌赏析

　　诗的前两句“秋风起兮木叶飞，吴江水兮鲈鱼肥”从又一次降临人问的秋景写起，引发出对故乡风物的深沉思念。秋风飒飒，天高云淡，一派佳丽景色。这景色对每一个人应该是一种享受，一种留恋。然而，在动人的佳景后面隐含着一个未曾道出的事实：身在洛阳，千里为宦。这样写的是洛阳的“秋风”、“佳景”，念的却是家乡的秋日风光，异地风光引起了作者难以自禁的乡关之思。所以第二句就一下子写到了家乡吴江的水，家乡水中那肥美的鲈鱼美不美。一想起家乡那甜美的水，已使作者心驰神往，更何况从家乡水中打起肥美的鲈鱼做成可口的菜肴，那该怎样地让作者心旌摇荡，甚至于口涎难止。这首诗只提到鲈鱼一种。在一首简短的诗里因受字句限制，撮取其一已可，而这诗与那段动人的佳话互相呼应，则更增加了诗与事共同的魅力。如果再推深一层来看，作者写此诗的时候，那种浓浓的乡关之思是因为对于政治的失望与担忧而变得强烈的，这里却抛开对时局和本身遭际的任何感慨，将远离黑暗官场的深层心理转化为美食引诱的浅层的生理欲望，这不仅增加了诗的含蓄度，而且因为浓浓的乡关之思使它具有更为普遍的人生情感与意义。

　　诗的后两句“三千里兮家未归，恨难禁兮仰天悲”，明白地点出了故乡千里未能归去的“恨”与“悲”，强化了前两句中蕴涵的情感，却远没有前两句含蓄深厚，滋味深远。与上两句的眼见秋风又起了，秋风吹落了树上的黄叶，家乡鲈鱼肥美，可自己却在这遥远的北方，远隔数千里，想回又回不去，做着与自己的期望相背的工作，怎么不令人伤悲。可悲的是这种伤悲还无人可以诉说，只能压抑在胸中。然而，终究是无法压制了，张翰仰头向天，发出了长长的悲叹。其中第三句“三千里兮家未归”说身在几千里外的异地，回乡的心愿难遂。这正是仰天悲的原因。第四句“恨难禁兮仰天悲”是诗前后因果相谇，气蛰如高山流水，潺潺而进，畅达自然。

思吴江歌鉴赏

　　读唐宋诗词，常常会遇到“秋风鲈脍”、“莼羹鲈脍”（莼（纯）羹：即莼菜汤。莼，一种水生植物，叶椭圆，柔滑味美。鲈鱼脍（快）：即鲈鱼片）的典故，这典故就是出自张翰。张翰，字季鹰，西晋吴郡吴人，家住吴江（即吴淞江）、太湖间。其为人纵任不拘，时人比为阮籍，称之为“江东步兵”。他本无意于功名，竟也鬼使神差到洛阳做了几年官，自然觉着很不适应。其时“八王之乱”初起，齐王对他有笼络之意，他就更感到不可久留了，“见秋风起，乃思吴中菰菜、莼羹、鲈鱼脍，曰：‘人生贵得适志，何能羁宦数千里以要名爵乎！’遂命驾而归。”（《晋书》本传）这首诗当是思归时即兴吟成（此诗各本文字有异，此从最早著录本《岁华纪丽》）。

　　“秋风起兮木叶飞”，出句即见其思情的发动。悲凉的秋风最易触动人们的节序之感和念远之情。从时间上说，秋往往意味着岁暮的到来，使人觉着时光的流逝、流年的虚度。从空间看，秋高气清，万木萧萧，视野一下空阔起来，不自觉中自有人在何方、家在何方之叹。《楚辞·湘夫人》有“袅袅兮秋风，洞庭波兮木叶下”的句子，自是此句之本；不过，作为张翰来说，也不一定是有意地仿效，实在是一种语言定势、心理定势。秋风一吹，使作者感到在洛阳羁留时间太久了；秋风一吹，又使作者想起往昔的乡居生活、家乡风物，第二句就自然接上了：“吴江水兮鲈正肥”。鲈鱼，是作者家乡的特产，味极鲜美，秋天又正是鱼肥的季节。“鲈正肥”着一“正”字，便与“秋风起”连上了，同时还流露了一种“正”当其时、迫不及待的心情。下两句就直抒其情了。“三千里兮家未归，恨难禁兮仰天悲。”《晋书》本传谓“数千里”，此言“三千里”，自是文句与诗句修辞的不同。“三”比“数”来得明确、爽口，同时它既可表确数，又可表虚数，而且往往指向多的方面，这“三千里”比“数千里”更能给人以距离遥远之感。下句的“恨”是思归不得之恨，这种恨想压也压不住，于是仰天悲叹。这里把他的思归之情表现得异常强烈。

　　由前述背景可知，张翰的归乡既有放达情性的一面，又有惧祸避乱的一面，他“恨难禁兮仰天悲”，恐怕更多的还是出于后一方面考虑，时人谓其“知几”，到宋初王贽过吴江还写诗道：“吴江秋水灌平湖，水阔烟深恨有余。因想季鹰当日事，归来未必为莼鲈。”（《中吴纪闻》）但是，唐代以后更多的人还是从敝屣功名的角度来理解、赞扬张翰的行为，“秋风鲈脍”成了厌弃仕途、向往家园、向往自由自在生活的代名词，正如近人王文濡所言：“季鹰吴江鲈莼与渊明故园松菊，同斯意致。”（《古诗评注读本》）宋代在张翰家乡吴江垂虹桥旁还建有“三高祠”（纪念范蠡、张翰、陆龟蒙这三位“高人”）、鲈乡亭，往来题咏甚多，张翰的《思吴江歌》也广为人们传诵。古代知识分子中不得意者总是居多，其中不乏洁身自好、不愿蝇营狗苟之士，张翰其事、其诗正好表达了他们的心声。

　　这首短歌似是最早的七言四句押同部平声韵的作品，虽然句句用韵，句句有“兮”，未脱楚歌格调，但毕竟是向后来的七绝体式前进了一步。

《思吴江歌》张翰 拼音读音参考

sī wú jiāng gē
思吴江歌

qiū fēng qǐ xī mù yè fēi, wú jiāng shuǐ xī lú zhèng féi.
秋风起兮木叶飞，吴江水兮鲈正肥。
sān qiān lǐ xī jiā wèi guī, hèn nán jìn xī yǎng tiān bēi.
三千里兮家未归，恨难禁兮仰天悲。

《思吴江歌》思吴江歌张翰原文、翻译、赏析和诗意拼音解读：

《sī wú jiāng gē 》 zhāng hàn

wèi jìn   zhāng hàn

qiū fēng qǐ xī mù yè fēi ，wú jiāng shuǐ xī lú zhèng féi 。
sān qiān lǐ xī jiā wèi guī ，hèn nán jìn xī yǎng tiān bēi 。

fèn lèi ： gǔ shī sān bǎi shǒu qiū tiān sī guī

zuò zhě jiǎn jiè (zhāng hàn )

zhāng hàn ，xī jìn wén xué jiā ，zì jì yīng ，fù qīn shì sān guó sūn wú de dà hóng lú zhāng yǎn 。wú jun4 wú xiàn （jīn sū zhōu ）rén 。shēng zú nián bú xiáng ，zàng yú lú xū èr shí jiǔ dōu nán yì xū 。zhāng hàn xìng gé fàng zòng bú jū ，shí rén bǐ zhī wéi ruǎn jí ，hào “jiāng dōng bù bīng ”。qí wáng zhí zhèng ，pì wéi dà sī mǎ dōng cáo yuàn ，jiàn huò luàn fāng xìng ，yǐ qiū fēng qǐ sī wú zhōng gū cài 、chún gēng 、lú yú wéi yóu cí guān ér guī 。

sī wú jiāng gē fān yì jí zhù shì

fān yì
qiū fēng qǐ ，shù yè fēi ，wú jiāng de lú yú xiān yòu féi 。lí jiā sān qiān lǐ ，xiǎng huí wèi néng huí 。
sī niàn jiā xiāng de chóu hé hèn ，zěn me yě yā yì bú zhù ，zhī néng xiàng tiān bēi tàn ！

zhù shì
①mù yè ：shù yè 。
②lú yú ：jí guì huā yú ，gǔ míng yín lú 、yù huā lú 。tǐ cè biǎn ，jù kǒu xì lín ，shēn yǒu guì huā sè wén ，ròu féi nèn xiān měi 。

sī wú jiāng gē shǎng xī

　　shī de qián liǎng jù “qiū fēng qǐ xī mù yè fēi ，wú jiāng shuǐ xī lú yú féi ”cóng yòu yī cì jiàng lín rén wèn de qiū jǐng xiě qǐ ，yǐn fā chū duì gù xiāng fēng wù de shēn chén sī niàn 。qiū fēng sà sà ，tiān gāo yún dàn ，yī pài jiā lì jǐng sè 。zhè jǐng sè duì měi yī gè rén yīng gāi shì yī zhǒng xiǎng shòu ，yī zhǒng liú liàn 。rán ér ，zài dòng rén de jiā jǐng hòu miàn yǐn hán zhe yī gè wèi céng dào chū de shì shí ：shēn zài luò yáng ，qiān lǐ wéi huàn 。zhè yàng xiě de shì luò yáng de “qiū fēng ”、“jiā jǐng ”，niàn de què shì jiā xiāng de qiū rì fēng guāng ，yì dì fēng guāng yǐn qǐ le zuò zhě nán yǐ zì jìn de xiāng guān zhī sī 。suǒ yǐ dì èr jù jiù yī xià zǐ xiě dào le jiā xiāng wú jiāng de shuǐ ，jiā xiāng shuǐ zhōng nà féi měi de lú yú měi bú měi 。yī xiǎng qǐ jiā xiāng nà tián měi de shuǐ ，yǐ shǐ zuò zhě xīn chí shén wǎng ，gèng hé kuàng cóng jiā xiāng shuǐ zhōng dǎ qǐ féi měi de lú yú zuò chéng kě kǒu de cài yáo ，nà gāi zěn yàng dì ràng zuò zhě xīn jīng yáo dàng ，shèn zhì yú kǒu xián nán zhǐ 。zhè shǒu shī zhī tí dào lú yú yī zhǒng 。zài yī shǒu jiǎn duǎn de shī lǐ yīn shòu zì jù xiàn zhì ，cuō qǔ qí yī yǐ kě ，ér zhè shī yǔ nà duàn dòng rén de jiā huà hù xiàng hū yīng ，zé gèng zēng jiā le shī yǔ shì gòng tóng de mèi lì 。rú guǒ zài tuī shēn yī céng lái kàn ，zuò zhě xiě cǐ shī de shí hòu ，nà zhǒng nóng nóng de xiāng guān zhī sī shì yīn wéi duì yú zhèng zhì de shī wàng yǔ dān yōu ér biàn dé qiáng liè de ，zhè lǐ què pāo kāi duì shí jú hé běn shēn zāo jì de rèn hé gǎn kǎi ，jiāng yuǎn lí hēi àn guān chǎng de shēn céng xīn lǐ zhuǎn huà wéi měi shí yǐn yòu de qiǎn céng de shēng lǐ yù wàng ，zhè bú jǐn zēng jiā le shī de hán xù dù ，ér qiě yīn wéi nóng nóng de xiāng guān zhī sī shǐ tā jù yǒu gèng wéi pǔ biàn de rén shēng qíng gǎn yǔ yì yì 。

　　shī de hòu liǎng jù “sān qiān lǐ xī jiā wèi guī ，hèn nán jìn xī yǎng tiān bēi ”，míng bái dì diǎn chū le gù xiāng qiān lǐ wèi néng guī qù de “hèn ”yǔ “bēi ”，qiáng huà le qián liǎng jù zhōng yùn hán de qíng gǎn ，què yuǎn méi yǒu qián liǎng jù hán xù shēn hòu ，zī wèi shēn yuǎn 。yǔ shàng liǎng jù de yǎn jiàn qiū fēng yòu qǐ le ，qiū fēng chuī luò le shù shàng de huáng yè ，jiā xiāng lú yú féi měi ，kě zì jǐ què zài zhè yáo yuǎn de běi fāng ，yuǎn gé shù qiān lǐ ，xiǎng huí yòu huí bú qù ，zuò zhe yǔ zì jǐ de qī wàng xiàng bèi de gōng zuò ，zěn me bú lìng rén shāng bēi 。kě bēi de shì zhè zhǒng shāng bēi hái wú rén kě yǐ sù shuō ，zhī néng yā yì zài xiōng zhōng 。rán ér ，zhōng jiū shì wú fǎ yā zhì le ，zhāng hàn yǎng tóu xiàng tiān ，fā chū le zhǎng zhǎng de bēi tàn 。qí zhōng dì sān jù “sān qiān lǐ xī jiā wèi guī ”shuō shēn zài jǐ qiān lǐ wài de yì dì ，huí xiāng de xīn yuàn nán suí 。zhè zhèng shì yǎng tiān bēi de yuán yīn 。dì sì jù “hèn nán jìn xī yǎng tiān bēi ”shì shī qián hòu yīn guǒ xiàng suì ，qì zhé rú gāo shān liú shuǐ ，chán chán ér jìn ，chàng dá zì rán 。

sī wú jiāng gē jiàn shǎng

　　dú táng sòng shī cí ，cháng cháng huì yù dào “qiū fēng lú kuài ”、“chún gēng lú kuài ”（chún （chún ）gēng ：jí chún cài tāng 。chún ，yī zhǒng shuǐ shēng zhí wù ，yè tuǒ yuán ，róu huá wèi měi 。lú yú kuài （kuài ）：jí lú yú piàn ）de diǎn gù ，zhè diǎn gù jiù shì chū zì zhāng hàn 。zhāng hàn ，zì jì yīng ，xī jìn wú jun4 wú rén ，jiā zhù wú jiāng （jí wú sōng jiāng ）、tài hú jiān 。qí wéi rén zòng rèn bú jū ，shí rén bǐ wéi ruǎn jí ，chēng zhī wéi “jiāng dōng bù bīng ”。tā běn wú yì yú gōng míng ，jìng yě guǐ shǐ shén chà dào luò yáng zuò le jǐ nián guān ，zì rán jiào zhe hěn bú shì yīng 。qí shí “bā wáng zhī luàn ”chū qǐ ，qí wáng duì tā yǒu lóng luò zhī yì ，tā jiù gèng gǎn dào bú kě jiǔ liú le ，“jiàn qiū fēng qǐ ，nǎi sī wú zhōng gū cài 、chún gēng 、lú yú kuài ，yuē ：‘rén shēng guì dé shì zhì ，hé néng jī huàn shù qiān lǐ yǐ yào míng jué hū ！’suí mìng jià ér guī 。”（《jìn shū 》běn chuán ）zhè shǒu shī dāng shì sī guī shí jí xìng yín chéng （cǐ shī gè běn wén zì yǒu yì ，cǐ cóng zuì zǎo zhe lù běn 《suì huá jì lì 》）。

　　“qiū fēng qǐ xī mù yè fēi ”，chū jù jí jiàn qí sī qíng de fā dòng 。bēi liáng de qiū fēng zuì yì chù dòng rén men de jiē xù zhī gǎn hé niàn yuǎn zhī qíng 。cóng shí jiān shàng shuō ，qiū wǎng wǎng yì wèi zhe suì mù de dào lái ，shǐ rén jiào zhe shí guāng de liú shì 、liú nián de xū dù 。cóng kōng jiān kàn ，qiū gāo qì qīng ，wàn mù xiāo xiāo ，shì yě yī xià kōng kuò qǐ lái ，bú zì jiào zhōng zì yǒu rén zài hé fāng 、jiā zài hé fāng zhī tàn 。《chǔ cí ·xiāng fū rén 》yǒu “niǎo niǎo xī qiū fēng ，dòng tíng bō xī mù yè xià ”de jù zǐ ，zì shì cǐ jù zhī běn ；bú guò ，zuò wéi zhāng hàn lái shuō ，yě bú yī dìng shì yǒu yì dì fǎng xiào ，shí zài shì yī zhǒng yǔ yán dìng shì 、xīn lǐ dìng shì 。qiū fēng yī chuī ，shǐ zuò zhě gǎn dào zài luò yáng jī liú shí jiān tài jiǔ le ；qiū fēng yī chuī ，yòu shǐ zuò zhě xiǎng qǐ wǎng xī de xiāng jū shēng huó 、jiā xiāng fēng wù ，dì èr jù jiù zì rán jiē shàng le ：“wú jiāng shuǐ xī lú zhèng féi ”。lú yú ，shì zuò zhě jiā xiāng de tè chǎn ，wèi jí xiān měi ，qiū tiān yòu zhèng shì yú féi de jì jiē 。“lú zhèng féi ”zhe yī “zhèng ”zì ，biàn yǔ “qiū fēng qǐ ”lián shàng le ，tóng shí hái liú lù le yī zhǒng “zhèng ”dāng qí shí 、pò bú jí dài de xīn qíng 。xià liǎng jù jiù zhí shū qí qíng le 。“sān qiān lǐ xī jiā wèi guī ，hèn nán jìn xī yǎng tiān bēi 。”《jìn shū 》běn chuán wèi “shù qiān lǐ ”，cǐ yán “sān qiān lǐ ”，zì shì wén jù yǔ shī jù xiū cí de bú tóng 。“sān ”bǐ “shù ”lái dé míng què 、shuǎng kǒu ，tóng shí tā jì kě biǎo què shù ，yòu kě biǎo xū shù ，ér qiě wǎng wǎng zhǐ xiàng duō de fāng miàn ，zhè “sān qiān lǐ ”bǐ “shù qiān lǐ ”gèng néng gěi rén yǐ jù lí yáo yuǎn zhī gǎn 。xià jù de “hèn ”shì sī guī bú dé zhī hèn ，zhè zhǒng hèn xiǎng yā yě yā bú zhù ，yú shì yǎng tiān bēi tàn 。zhè lǐ bǎ tā de sī guī zhī qíng biǎo xiàn dé yì cháng qiáng liè 。

　　yóu qián shù bèi jǐng kě zhī ，zhāng hàn de guī xiāng jì yǒu fàng dá qíng xìng de yī miàn ，yòu yǒu jù huò bì luàn de yī miàn ，tā “hèn nán jìn xī yǎng tiān bēi ”，kǒng pà gèng duō de hái shì chū yú hòu yī fāng miàn kǎo lǜ ，shí rén wèi qí “zhī jǐ ”，dào sòng chū wáng zhì guò wú jiāng hái xiě shī dào ：“wú jiāng qiū shuǐ guàn píng hú ，shuǐ kuò yān shēn hèn yǒu yú 。yīn xiǎng jì yīng dāng rì shì ，guī lái wèi bì wéi chún lú 。”（《zhōng wú jì wén 》）dàn shì ，táng dài yǐ hòu gèng duō de rén hái shì cóng bì xǐ gōng míng de jiǎo dù lái lǐ jiě 、zàn yáng zhāng hàn de háng wéi ，“qiū fēng lú kuài ”chéng le yàn qì shì tú 、xiàng wǎng jiā yuán 、xiàng wǎng zì yóu zì zài shēng huó de dài míng cí ，zhèng rú jìn rén wáng wén rú suǒ yán ：“jì yīng wú jiāng lú chún yǔ yuān míng gù yuán sōng jú ，tóng sī yì zhì 。”（《gǔ shī píng zhù dú běn 》）sòng dài zài zhāng hàn jiā xiāng wú jiāng chuí hóng qiáo páng hái jiàn yǒu “sān gāo cí ”（jì niàn fàn lí 、zhāng hàn 、lù guī méng zhè sān wèi “gāo rén ”）、lú xiāng tíng ，wǎng lái tí yǒng shèn duō ，zhāng hàn de 《sī wú jiāng gē 》yě guǎng wéi rén men chuán sòng 。gǔ dài zhī shí fèn zǐ zhōng bú dé yì zhě zǒng shì jū duō ，qí zhōng bú fá jié shēn zì hǎo 、bú yuàn yíng yíng gǒu gǒu zhī shì ，zhāng hàn qí shì 、qí shī zhèng hǎo biǎo dá le tā men de xīn shēng 。

　　zhè shǒu duǎn gē sì shì zuì zǎo de qī yán sì jù yā tóng bù píng shēng yùn de zuò pǐn ，suī rán jù jù yòng yùn ，jù jù yǒu “xī ”，wèi tuō chǔ gē gé diào ，dàn bì jìng shì xiàng hòu lái de qī jué tǐ shì qián jìn le yī bù 。

《sī wú jiāng gē 》zhāng hàn pīn yīn dú yīn cān kǎo

sī wú jiāng gē
sī wú jiāng gē

qiū fēng qǐ xī mù yè fēi, wú jiāng shuǐ xī lú zhèng féi.
qiū fēng qǐ xī mù yè fēi ，wú jiāng shuǐ xī lú zhèng féi 。
sān qiān lǐ xī jiā wèi guī, hèn nán jìn xī yǎng tiān bēi.
sān qiān lǐ xī jiā wèi guī ，hèn nán jìn xī yǎng tiān bēi 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

张翰 张翰，西晋文学家，字季鹰，父亲是三国孙吴的大鸿胪张俨。吴郡吴县（今苏州）人。生卒年不详，葬于芦墟二十九都南役圩。张翰性格放纵不拘，时人比之为阮籍，号“江东步兵”。齐王执政，辟为大司马东曹掾，见祸乱方兴，以秋风起思吴中菰菜、莼羹、鲈鱼为由辞官而归。

张翰的诗词

思吴江歌

思吴江歌

《思吴江歌》思吴江歌张翰原文、翻译、赏析和诗意

魏晋诗词推荐

《咏史》左思原文、翻译、赏析和诗意(咏史·郁郁涧底松 左思)

91精产品一区一区三区-91精产品一区一区三区全球覆盖版下载v3.5.8

咏怀（独坐空堂上）

送应氏（步登北邙阪）

与吴质书

久产久精国九产品-久产久精国九产品VIP悦享版下载v11.5.9

桃花源诗并记（嬴氏乱天纪）

名都篇（名都多妖女）

浣溪沙·杨花

中文日产乱幕8区无限码-中文日产乱幕8区无限码大片畅享版下载v6.12.4

《思吴江歌》思吴江歌张翰原文、翻译、赏析和诗意原文,《思吴江歌》思吴江歌张翰原文、翻译、赏析和诗意翻译,《思吴江歌》思吴江歌张翰原文、翻译、赏析和诗意赏析,《思吴江歌》思吴江歌张翰原文、翻译、赏析和诗意阅读答案,出自张翰的作品