《书幽芳亭记》书幽芳亭记黄庭坚原文、翻译、赏析和诗意

《书幽芳亭记》书幽芳亭记黄庭坚原文、翻译、赏析和诗意原文：

《书幽芳亭记》 黄庭坚

宋代   黄庭坚

士之才德盖一国，则曰国士；女之色盖一国，则曰国色；兰之香盖一国，则曰国香。
自古人知贵兰，不待楚之逐臣而后贵之也。
兰甚似乎君子，生于深山薄丛之中，不为无人而不芳；雪霜凌厉而见杀，来岁不改其性也。
是所谓“遁世无闷，不见是而无闷”者也。
兰虽含香体洁，平居与萧艾不殊。
清风过之，其香蔼然，在室满室，在堂满堂，所谓含章以时发者也。
然兰蕙之才德不同，世罕能别之。
予放浪江湖之日久，乃尽知其族。
盖兰似君子，蕙似士大夫，大概山林中十蕙而一兰也。
《离骚》曰：“予既滋兰之九畹，又树蕙之百亩。
”是以知不独今，楚人贱蕙而贵兰久矣。
兰蕙丛出，莳以砂石则茂，沃以汤茗则芳，是所同也。
至其发花，一干一花而香有余者兰，一干五七花而香不足者蕙。
蕙虽不若兰，其视椒则远矣，世论以为国香矣。
乃曰“当门不得不锄”，山林之士，所以往而不返者耶！

分类： 辞赋精选咏物写花品格寓人

作者简介(黄庭坚)

黄庭坚 （1045－1105），字鲁直，自号山谷道人，晚号涪翁，又称豫章黄先生，汉族，洪州分宁（今江西修水）人。北宋诗人、词人、书法家，为盛极一时的江西诗派开山之祖，而且，他跟杜甫、陈师道和陈与义素有“一祖三宗”（黄为其中一宗）之称。英宗治平四年(1067)进士。历官叶县尉、北京国子监教授、校书郎、著作佐郎、秘书丞、涪州别驾、黔州安置等。诗歌方面，他与苏轼并称为“苏黄”；书法方面，他则与苏轼、米芾、蔡襄并称为“宋代四大家”；词作方面，虽曾与秦观并称“秦黄”，但黄氏的词作成就却远逊于秦氏。

书幽芳亭记翻译及注释

翻译
　　如果一个士人的才能和品德超过其他的士人，那么就成为国士；如果一个女子的姿色超过其他的美女，那么就称之为国色；如果兰花的香味胜过其它所有的花那么就称之为国香。自古人们就以兰花为贵，并不是等到屈原赞兰花之后，人们才以它为贵的。兰花和君子很相似：生长在深山和贫瘠的丛林里，不因为没有人知道就不发出香味；在遭受雪霜残酷的摧残后，也不改变自己的本性。这就是所说的避世而内心无忧，不被任用而内心无烦闷。兰花虽然含着香味形状美好，但平时与萧支没有什么两样。一阵清风吹来，他的香气芬芳，远近皆知，这就是所说的藏善以待时机施展自己。
　　然而兰和蕙的才能和品德不相同，世人很少有能分辨出来的。我放任自己长期流浪四方，于是完全知道兰和蕙的区别。大概兰花好似君子，蕙好像士大夫，大概山林中有十棵蕙，才有一棵兰，《离骚》中说：“我已经培植兰花九畹，又种下蕙百亩。”《招魂》说：“爱花的风俗离开蕙，普遍崇尚兰花”因此知道楚人以蕙为贱以兰为贵很久了。兰和蕙到处都能生长，即使栽种在砂石的地方也枝繁叶茂，如果用热茶水浇灌就香气芬芳，这是它们相同的地方，等到它们开花，一只干上就一朵花而香气扑鼻的是兰花，一只干上有五七朵花但是香气不足的就是蕙。虽然蕙比不上兰花，但是与椒相比却远在椒之上，椒居然被当世之人称为“国香”。于是说当权者必须除掉，这就是那些品德高尚的隐士纷纷远离当局而不返回的原因啊！

注释
1、 楚之逐臣：及屈原。屈原在离骚里以兰来象征自己美好的品德
2、薄丛：贫瘠的丛林
3、不见：不被人知道
4、含章以时发者：藏善以待时机施展自己
5、贵（贵兰)：以......为贵
6、芳（不为无人而不芳）：发出芳香

书幽芳亭记赏析

　　北宋的散文小品中，最著名的当属周敦颐的《爱莲说》。该文以莲喻人，赞扬了“出淤泥而不染”的高尚人格。稍后黄庭坚的《书幽芳亭记》，堪称与《爱莲说》相比肩的精美小品。但由于前者被选入中学教材，广为人知；而黄庭坚本人以诗名世，他的散文创作被掩盖了。

　　黄庭坚是北宋著名的诗人、书法家，“苏门四学士”之首。黄庭坚诗、书、文均有极高造诣，与苏轼并称“苏黄”。他的一生风波跌宕，饱受磨难。在北宋党争中，他属旧党，屡遭贬谪。但无论处于何种艰难的境地，他都以气节自励。此文就是他高尚品德的流露。他以自己的实际行为，达到了“文如其人、人如其文”的至高境界。

　　中国古代历来有“芳草美人”的传统。这是典型的类比手法：以自然界的某种动植物来类比人的品行。周敦颐建立起了莲与君子之间的牢固类比关系，黄庭坚此文则建立起兰与君子之间的牢固类比关系。

　　黄庭坚一开始就连用三个类比：国士、国色、国香，将兰抬到了至高无上的地位。“楚之逐臣”是指屈原。屈原在《离骚》里种兰、佩兰、赋兰：“余既滋兰之九畹兮，又树蕙之百亩”，以兰来象征自己美好的品德。黄庭坚指出兰与君子十分类似：“兰甚似乎君子，生于深山薄丛之中，不为无人而不芳。雪霜凌厉而见杀，来岁不改其性也。”君子就像兰花，从不吹嘘自己，也不因无人赏识而愁闷；在遭受外界残酷的摧残后，也不改变自己的本性。这两句话的精警，可与“出淤泥而不染”相比肩。

　　为什么黄庭坚要特意点出这两点呢？因为在这两种环境中，最能见出君子的品格。在第一种环境下，君子尚未成名，无人赏识，要耐得住寂寞；在第二种环境下，虽屡遭打击，而不改其操守。“遁世无闷”句，语出《易经》。《乾卦》《文言》：“初九日：潜龙勿用，何谓也？子曰：龙德而隐者也，不易乎世，不成乎名；遁世无闷，不见是而无闷。乐则行之，忧则违之，确乎其不可拔，潜龙也。”《孔疏》：“遁世无闷者，谓遁避世，虽逢无道，心无所闷。不见是而无闷者，言举世皆非，虽不见善而心亦无闷。上云遁世无闷，心处僻陋，不见是而无闷，此因见世俗行恶，是亦无闷，故再起无闷之文。”《易·大过》《象传》：“君子以独立不惧，遁世无闷。”《孔疏》：“明君子衰难之时，卓尔独立，不有畏惧。遁乎世而无忧，欲有遁难之心，其操不改。凡人则不能然，惟君子独能如此。”可见，只有君子才能在这两种环境中卓然挺立。“含章”句，亦出自《易经》。《易经》第六三章云：“含章可贞。或从王事，无成有终。《象》曰：含章可贞，以时发也；或从王事，知光大也。”章，即文采，也就是美德。含章，即藏善，韬光养晦，保养美德。贞，正。含章可贞：蕴含美德，心地守正。时，时机。成，居功。君子应耐心等待最佳时机再行动。含蕴秀美，品德坚贞；如为天子做事，不要居功，则有善终。黄庭坚在这里又一次赞扬君子立身处世的特点：一是含蓄，不张扬，不刻意追求。就像兰花，平时与其他花草混处，香味不明显。二是把握时机。君子一旦有机会能施展自己的才华，就会尽心尽力地报效国家民族，鞠躬尽瘁，死而后已。就如兰花，一阵清风吹过，香气芬芳，远近皆知。

　　接下来，作者特意比较了兰与蕙的不同，指出兰似君子，蕙似士大夫。兰与蕙的栽培环境相同，但两者有花之多少与香味远近不同。“一干一花而香有余者兰，一干五七花而香不足者蕙。”花少，则含蓄，不张扬；香味远，则有真才实学，内蕴丰富。作者还指出，“蕙虽不若兰，其视椒则远矣。”椒，一种香味浓烈的常见草本植物，此处指庸碌之辈。士大夫虽然品德修养不如君子，但较之庸碌常人，又已远甚。可叹的是，椒居然被当世之人称为“国香”。“当门”，指当权者。当权者昏庸，不能辨别蕙与椒，更无法赏识那含蓄的、清幽的兰了。所以，那些品节高尚的“山林之士”，纷纷远离当局，“往而不返”了。在这里，作者寄予了深沉的世道感叹。

　　黄庭坚对兰的推崇，是在北宋推崇君子气节的大环境下提出来的。周敦颐《爱莲说》就说：“莲，花之君子者也。”黄庭坚也说：“兰似君子。”此文写于他贬居戎州之时。戎州有山名兰山，上有野生兰花。他将之移植于院中，建一小亭，名为“幽芳亭”。在北宋党争中，黄庭坚属苏轼党，屡遭新党打击。但是，他并无怨恨詈骂之词。苏轼称赞他：“意其超逸绝尘，独立万物之表，驭风骑气，以与造物者游，非独今世之君子所不能用，虽如轼之放浪自弃，与世阔疏者，亦莫得而友也。”（《答黄鲁直书》）评价高得不能再高了。黄庭坚将居处先后命名为“任运堂”、“槁木庵”，表现了他随缘任运的人生态度。他为人“内刚外和”，有如兰花，含蓄，不张扬，内蕴深厚，讲求气节。他的诗也反复吟咏了兰花的高洁品质，如《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》、《丙寅十四首效韦苏州》、《次韵答和甫卢泉水三首》、《答李康文》、《和答刘中叟殿院》、《寄晁元中十首》、《寄傅君倚同年》、《次韵答黄与迪》等诗。他还亲手书写了唐韩伯庸的《幽兰赋》，流传至今，成为中国书法史上的行书佳作。

　　黄庭坚学识广博，善用典故。他提倡广泛学习古代优秀文学作品，厚积薄发，在此基础上进行创新，“点铁成金”、“脱胎换骨”。在这篇短文中，黄庭坚随手引用《易经》、《离骚》，展示了他深厚的学养。

《书幽芳亭记》黄庭坚 拼音读音参考

shū yōu fāng tíng jì
书幽芳亭记

shì zhī cái dé gài yī guó, zé yuē guó shì nǚ zhī sè gài yī guó, zé yuē guó sè lán zhī xiāng gài yī guó, zé yuē guó xiāng.
士之才德盖一国，则曰国士；女之色盖一国，则曰国色；兰之香盖一国，则曰国香。
zì gǔ rén zhī guì lán, bù dài chǔ zhī zhú chén ér hòu guì zhī yě.
自古人知贵兰，不待楚之逐臣而后贵之也。
lán shén sì hū jūn zǐ, shēng yú shēn shān báo cóng zhī zhōng, bù wéi wú rén ér bù fāng xuě shuāng líng lì ér jiàn shā, lái suì bù gǎi qí xìng yě.
兰甚似乎君子，生于深山薄丛之中，不为无人而不芳；雪霜凌厉而见杀，来岁不改其性也。
shì suǒ wèi" dùn shì wú mèn, bú jiàn shì ér wú mèn" zhě yě.
是所谓“遁世无闷，不见是而无闷”者也。
lán suī hán xiāng tǐ jié, píng jū yǔ xiāo ài bù shū.
兰虽含香体洁，平居与萧艾不殊。
qīng fēng guò zhī, qí xiāng ǎi rán, zài shì mǎn shì, zài táng mǎn táng, suǒ wèi hán zhāng yǐ shí fā zhě yě.
清风过之，其香蔼然，在室满室，在堂满堂，所谓含章以时发者也。
rán lán huì zhī cái dé bù tóng, shì hǎn néng bié zhī.
然兰蕙之才德不同，世罕能别之。
yǔ fàng làng jiāng hú zhī rì jiǔ, nǎi jǐn zhī qí zú.
予放浪江湖之日久，乃尽知其族。
gài lán shì jūn zǐ, huì shì shì dài fū, dà gài shān lín zhōng shí huì ér yī lán yě.
盖兰似君子，蕙似士大夫，大概山林中十蕙而一兰也。
lí sāo yuē:" yǔ jì zī lán zhī jiǔ wǎn, yòu shù huì zhī bǎi mǔ.
《离骚》曰：“予既滋兰之九畹，又树蕙之百亩。
" shì yǐ zhī bù dú jīn, chǔ rén jiàn huì ér guì lán jiǔ yǐ.
”是以知不独今，楚人贱蕙而贵兰久矣。
lán huì cóng chū, shí yǐ shā shí zé mào, wò yǐ tāng míng zé fāng, shì suǒ tóng yě.
兰蕙丛出，莳以砂石则茂，沃以汤茗则芳，是所同也。
zhì qí fā huā, yī gān yī huā ér xiāng yǒu yú zhě lán, yī gān wǔ qī huā ér xiāng bù zú zhě huì.
至其发花，一干一花而香有余者兰，一干五七花而香不足者蕙。
huì suī bù ruò lán, qí shì jiāo zé yuǎn yǐ, shì lùn yǐ wéi guó xiāng yǐ.
蕙虽不若兰，其视椒则远矣，世论以为国香矣。
nǎi yuē" dāng mén bù dé bù chú", shān lín zhī shì, suǒ yǐ wǎng ér bù fǎn zhě yé!
乃曰“当门不得不锄”，山林之士，所以往而不返者耶！

《书幽芳亭记》书幽芳亭记黄庭坚原文、翻译、赏析和诗意拼音解读：

《shū yōu fāng tíng jì 》 huáng tíng jiān

sòng dài   huáng tíng jiān

shì zhī cái dé gài yī guó ，zé yuē guó shì ；nǚ zhī sè gài yī guó ，zé yuē guó sè ；lán zhī xiāng gài yī guó ，zé yuē guó xiāng 。
zì gǔ rén zhī guì lán ，bú dài chǔ zhī zhú chén ér hòu guì zhī yě 。
lán shèn sì hū jun1 zǐ ，shēng yú shēn shān báo cóng zhī zhōng ，bú wéi wú rén ér bú fāng ；xuě shuāng líng lì ér jiàn shā ，lái suì bú gǎi qí xìng yě 。
shì suǒ wèi “dùn shì wú mèn ，bú jiàn shì ér wú mèn ”zhě yě 。
lán suī hán xiāng tǐ jié ，píng jū yǔ xiāo ài bú shū 。
qīng fēng guò zhī ，qí xiāng ǎi rán ，zài shì mǎn shì ，zài táng mǎn táng ，suǒ wèi hán zhāng yǐ shí fā zhě yě 。
rán lán huì zhī cái dé bú tóng ，shì hǎn néng bié zhī 。
yǔ fàng làng jiāng hú zhī rì jiǔ ，nǎi jìn zhī qí zú 。
gài lán sì jun1 zǐ ，huì sì shì dà fū ，dà gài shān lín zhōng shí huì ér yī lán yě 。
《lí sāo 》yuē ：“yǔ jì zī lán zhī jiǔ wǎn ，yòu shù huì zhī bǎi mǔ 。
”shì yǐ zhī bú dú jīn ，chǔ rén jiàn huì ér guì lán jiǔ yǐ 。
lán huì cóng chū ，shì yǐ shā shí zé mào ，wò yǐ tāng míng zé fāng ，shì suǒ tóng yě 。
zhì qí fā huā ，yī gàn yī huā ér xiāng yǒu yú zhě lán ，yī gàn wǔ qī huā ér xiāng bú zú zhě huì 。
huì suī bú ruò lán ，qí shì jiāo zé yuǎn yǐ ，shì lùn yǐ wéi guó xiāng yǐ 。
nǎi yuē “dāng mén bú dé bú chú ”，shān lín zhī shì ，suǒ yǐ wǎng ér bú fǎn zhě yē ！

fèn lèi ： cí fù jīng xuǎn yǒng wù xiě huā pǐn gé yù rén

zuò zhě jiǎn jiè (huáng tíng jiān )

huáng tíng jiān （1045－1105），zì lǔ zhí ，zì hào shān gǔ dào rén ，wǎn hào fú wēng ，yòu chēng yù zhāng huáng xiān shēng ，hàn zú ，hóng zhōu fèn níng （jīn jiāng xī xiū shuǐ ）rén 。běi sòng shī rén 、cí rén 、shū fǎ jiā ，wéi shèng jí yī shí de jiāng xī shī pài kāi shān zhī zǔ ，ér qiě ，tā gēn dù fǔ 、chén shī dào hé chén yǔ yì sù yǒu “yī zǔ sān zōng ”（huáng wéi qí zhōng yī zōng ）zhī chēng 。yīng zōng zhì píng sì nián (1067)jìn shì 。lì guān yè xiàn wèi 、běi jīng guó zǐ jiān jiāo shòu 、xiào shū láng 、zhe zuò zuǒ láng 、mì shū chéng 、fú zhōu bié jià 、qián zhōu ān zhì děng 。shī gē fāng miàn ，tā yǔ sū shì bìng chēng wéi “sū huáng ”；shū fǎ fāng miàn ，tā zé yǔ sū shì 、mǐ fèi 、cài xiāng bìng chēng wéi “sòng dài sì dà jiā ”；cí zuò fāng miàn ，suī céng yǔ qín guān bìng chēng “qín huáng ”，dàn huáng shì de cí zuò chéng jiù què yuǎn xùn yú qín shì 。

shū yōu fāng tíng jì fān yì jí zhù shì

fān yì
　　rú guǒ yī gè shì rén de cái néng hé pǐn dé chāo guò qí tā de shì rén ，nà me jiù chéng wéi guó shì ；rú guǒ yī gè nǚ zǐ de zī sè chāo guò qí tā de měi nǚ ，nà me jiù chēng zhī wéi guó sè ；rú guǒ lán huā de xiāng wèi shèng guò qí tā suǒ yǒu de huā nà me jiù chēng zhī wéi guó xiāng 。zì gǔ rén men jiù yǐ lán huā wéi guì ，bìng bú shì děng dào qū yuán zàn lán huā zhī hòu ，rén men cái yǐ tā wéi guì de 。lán huā hé jun1 zǐ hěn xiàng sì ：shēng zhǎng zài shēn shān hé pín jí de cóng lín lǐ ，bú yīn wéi méi yǒu rén zhī dào jiù bú fā chū xiāng wèi ；zài zāo shòu xuě shuāng cán kù de cuī cán hòu ，yě bú gǎi biàn zì jǐ de běn xìng 。zhè jiù shì suǒ shuō de bì shì ér nèi xīn wú yōu ，bú bèi rèn yòng ér nèi xīn wú fán mèn 。lán huā suī rán hán zhe xiāng wèi xíng zhuàng měi hǎo ，dàn píng shí yǔ xiāo zhī méi yǒu shí me liǎng yàng 。yī zhèn qīng fēng chuī lái ，tā de xiāng qì fēn fāng ，yuǎn jìn jiē zhī ，zhè jiù shì suǒ shuō de cáng shàn yǐ dài shí jī shī zhǎn zì jǐ 。
　　rán ér lán hé huì de cái néng hé pǐn dé bú xiàng tóng ，shì rén hěn shǎo yǒu néng fèn biàn chū lái de 。wǒ fàng rèn zì jǐ zhǎng qī liú làng sì fāng ，yú shì wán quán zhī dào lán hé huì de qū bié 。dà gài lán huā hǎo sì jun1 zǐ ，huì hǎo xiàng shì dà fū ，dà gài shān lín zhōng yǒu shí kē huì ，cái yǒu yī kē lán ，《lí sāo 》zhōng shuō ：“wǒ yǐ jīng péi zhí lán huā jiǔ wǎn ，yòu zhǒng xià huì bǎi mǔ 。”《zhāo hún 》shuō ：“ài huā de fēng sú lí kāi huì ，pǔ biàn chóng shàng lán huā ”yīn cǐ zhī dào chǔ rén yǐ huì wéi jiàn yǐ lán wéi guì hěn jiǔ le 。lán hé huì dào chù dōu néng shēng zhǎng ，jí shǐ zāi zhǒng zài shā shí de dì fāng yě zhī fán yè mào ，rú guǒ yòng rè chá shuǐ jiāo guàn jiù xiāng qì fēn fāng ，zhè shì tā men xiàng tóng de dì fāng ，děng dào tā men kāi huā ，yī zhī gàn shàng jiù yī duǒ huā ér xiāng qì pū bí de shì lán huā ，yī zhī gàn shàng yǒu wǔ qī duǒ huā dàn shì xiāng qì bú zú de jiù shì huì 。suī rán huì bǐ bú shàng lán huā ，dàn shì yǔ jiāo xiàng bǐ què yuǎn zài jiāo zhī shàng ，jiāo jū rán bèi dāng shì zhī rén chēng wéi “guó xiāng ”。yú shì shuō dāng quán zhě bì xū chú diào ，zhè jiù shì nà xiē pǐn dé gāo shàng de yǐn shì fēn fēn yuǎn lí dāng jú ér bú fǎn huí de yuán yīn ā ！

zhù shì
1、 chǔ zhī zhú chén ：jí qū yuán 。qū yuán zài lí sāo lǐ yǐ lán lái xiàng zhēng zì jǐ měi hǎo de pǐn dé
2、báo cóng ：pín jí de cóng lín
3、bú jiàn ：bú bèi rén zhī dào
4、hán zhāng yǐ shí fā zhě ：cáng shàn yǐ dài shí jī shī zhǎn zì jǐ
5、guì （guì lán )：yǐ ......wéi guì
6、fāng （bú wéi wú rén ér bú fāng ）：fā chū fāng xiāng

shū yōu fāng tíng jì shǎng xī

　　běi sòng de sàn wén xiǎo pǐn zhōng ，zuì zhe míng de dāng shǔ zhōu dūn yí de 《ài lián shuō 》。gāi wén yǐ lián yù rén ，zàn yáng le “chū yū ní ér bú rǎn ”de gāo shàng rén gé 。shāo hòu huáng tíng jiān de 《shū yōu fāng tíng jì 》，kān chēng yǔ 《ài lián shuō 》xiàng bǐ jiān de jīng měi xiǎo pǐn 。dàn yóu yú qián zhě bèi xuǎn rù zhōng xué jiāo cái ，guǎng wéi rén zhī ；ér huáng tíng jiān běn rén yǐ shī míng shì ，tā de sàn wén chuàng zuò bèi yǎn gài le 。

　　huáng tíng jiān shì běi sòng zhe míng de shī rén 、shū fǎ jiā ，“sū mén sì xué shì ”zhī shǒu 。huáng tíng jiān shī 、shū 、wén jun1 yǒu jí gāo zào yì ，yǔ sū shì bìng chēng “sū huáng ”。tā de yī shēng fēng bō diē dàng ，bǎo shòu mó nán 。zài běi sòng dǎng zhēng zhōng ，tā shǔ jiù dǎng ，lǚ zāo biǎn zhé 。dàn wú lùn chù yú hé zhǒng jiān nán de jìng dì ，tā dōu yǐ qì jiē zì lì 。cǐ wén jiù shì tā gāo shàng pǐn dé de liú lù 。tā yǐ zì jǐ de shí jì háng wéi ，dá dào le “wén rú qí rén 、rén rú qí wén ”de zhì gāo jìng jiè 。

　　zhōng guó gǔ dài lì lái yǒu “fāng cǎo měi rén ”de chuán tǒng 。zhè shì diǎn xíng de lèi bǐ shǒu fǎ ：yǐ zì rán jiè de mǒu zhǒng dòng zhí wù lái lèi bǐ rén de pǐn háng 。zhōu dūn yí jiàn lì qǐ le lián yǔ jun1 zǐ zhī jiān de láo gù lèi bǐ guān xì ，huáng tíng jiān cǐ wén zé jiàn lì qǐ lán yǔ jun1 zǐ zhī jiān de láo gù lèi bǐ guān xì 。

　　huáng tíng jiān yī kāi shǐ jiù lián yòng sān gè lèi bǐ ：guó shì 、guó sè 、guó xiāng ，jiāng lán tái dào le zhì gāo wú shàng de dì wèi 。“chǔ zhī zhú chén ”shì zhǐ qū yuán 。qū yuán zài 《lí sāo 》lǐ zhǒng lán 、pèi lán 、fù lán ：“yú jì zī lán zhī jiǔ wǎn xī ，yòu shù huì zhī bǎi mǔ ”，yǐ lán lái xiàng zhēng zì jǐ měi hǎo de pǐn dé 。huáng tíng jiān zhǐ chū lán yǔ jun1 zǐ shí fèn lèi sì ：“lán shèn sì hū jun1 zǐ ，shēng yú shēn shān báo cóng zhī zhōng ，bú wéi wú rén ér bú fāng 。xuě shuāng líng lì ér jiàn shā ，lái suì bú gǎi qí xìng yě 。”jun1 zǐ jiù xiàng lán huā ，cóng bú chuī xū zì jǐ ，yě bú yīn wú rén shǎng shí ér chóu mèn ；zài zāo shòu wài jiè cán kù de cuī cán hòu ，yě bú gǎi biàn zì jǐ de běn xìng 。zhè liǎng jù huà de jīng jǐng ，kě yǔ “chū yū ní ér bú rǎn ”xiàng bǐ jiān 。

　　wéi shí me huáng tíng jiān yào tè yì diǎn chū zhè liǎng diǎn ne ？yīn wéi zài zhè liǎng zhǒng huán jìng zhōng ，zuì néng jiàn chū jun1 zǐ de pǐn gé 。zài dì yī zhǒng huán jìng xià ，jun1 zǐ shàng wèi chéng míng ，wú rén shǎng shí ，yào nài dé zhù jì mò ；zài dì èr zhǒng huán jìng xià ，suī lǚ zāo dǎ jī ，ér bú gǎi qí cāo shǒu 。“dùn shì wú mèn ”jù ，yǔ chū 《yì jīng 》。《qián guà 》《wén yán 》：“chū jiǔ rì ：qián lóng wù yòng ，hé wèi yě ？zǐ yuē ：lóng dé ér yǐn zhě yě ，bú yì hū shì ，bú chéng hū míng ；dùn shì wú mèn ，bú jiàn shì ér wú mèn 。lè zé háng zhī ，yōu zé wéi zhī ，què hū qí bú kě bá ，qián lóng yě 。”《kǒng shū 》：“dùn shì wú mèn zhě ，wèi dùn bì shì ，suī féng wú dào ，xīn wú suǒ mèn 。bú jiàn shì ér wú mèn zhě ，yán jǔ shì jiē fēi ，suī bú jiàn shàn ér xīn yì wú mèn 。shàng yún dùn shì wú mèn ，xīn chù pì lòu ，bú jiàn shì ér wú mèn ，cǐ yīn jiàn shì sú háng è ，shì yì wú mèn ，gù zài qǐ wú mèn zhī wén 。”《yì ·dà guò 》《xiàng chuán 》：“jun1 zǐ yǐ dú lì bú jù ，dùn shì wú mèn 。”《kǒng shū 》：“míng jun1 zǐ shuāi nán zhī shí ，zhuó ěr dú lì ，bú yǒu wèi jù 。dùn hū shì ér wú yōu ，yù yǒu dùn nán zhī xīn ，qí cāo bú gǎi 。fán rén zé bú néng rán ，wéi jun1 zǐ dú néng rú cǐ 。”kě jiàn ，zhī yǒu jun1 zǐ cái néng zài zhè liǎng zhǒng huán jìng zhōng zhuó rán tǐng lì 。“hán zhāng ”jù ，yì chū zì 《yì jīng 》。《yì jīng 》dì liù sān zhāng yún ：“hán zhāng kě zhēn 。huò cóng wáng shì ，wú chéng yǒu zhōng 。《xiàng 》yuē ：hán zhāng kě zhēn ，yǐ shí fā yě ；huò cóng wáng shì ，zhī guāng dà yě 。”zhāng ，jí wén cǎi ，yě jiù shì měi dé 。hán zhāng ，jí cáng shàn ，tāo guāng yǎng huì ，bǎo yǎng měi dé 。zhēn ，zhèng 。hán zhāng kě zhēn ：yùn hán měi dé ，xīn dì shǒu zhèng 。shí ，shí jī 。chéng ，jū gōng 。jun1 zǐ yīng nài xīn děng dài zuì jiā shí jī zài háng dòng 。hán yùn xiù měi ，pǐn dé jiān zhēn ；rú wéi tiān zǐ zuò shì ，bú yào jū gōng ，zé yǒu shàn zhōng 。huáng tíng jiān zài zhè lǐ yòu yī cì zàn yáng jun1 zǐ lì shēn chù shì de tè diǎn ：yī shì hán xù ，bú zhāng yáng ，bú kè yì zhuī qiú 。jiù xiàng lán huā ，píng shí yǔ qí tā huā cǎo hún chù ，xiāng wèi bú míng xiǎn 。èr shì bǎ wò shí jī 。jun1 zǐ yī dàn yǒu jī huì néng shī zhǎn zì jǐ de cái huá ，jiù huì jìn xīn jìn lì dì bào xiào guó jiā mín zú ，jū gōng jìn cuì ，sǐ ér hòu yǐ 。jiù rú lán huā ，yī zhèn qīng fēng chuī guò ，xiāng qì fēn fāng ，yuǎn jìn jiē zhī 。

　　jiē xià lái ，zuò zhě tè yì bǐ jiào le lán yǔ huì de bú tóng ，zhǐ chū lán sì jun1 zǐ ，huì sì shì dà fū 。lán yǔ huì de zāi péi huán jìng xiàng tóng ，dàn liǎng zhě yǒu huā zhī duō shǎo yǔ xiāng wèi yuǎn jìn bú tóng 。“yī gàn yī huā ér xiāng yǒu yú zhě lán ，yī gàn wǔ qī huā ér xiāng bú zú zhě huì 。”huā shǎo ，zé hán xù ，bú zhāng yáng ；xiāng wèi yuǎn ，zé yǒu zhēn cái shí xué ，nèi yùn fēng fù 。zuò zhě hái zhǐ chū ，“huì suī bú ruò lán ，qí shì jiāo zé yuǎn yǐ 。”jiāo ，yī zhǒng xiāng wèi nóng liè de cháng jiàn cǎo běn zhí wù ，cǐ chù zhǐ yōng lù zhī bèi 。shì dà fū suī rán pǐn dé xiū yǎng bú rú jun1 zǐ ，dàn jiào zhī yōng lù cháng rén ，yòu yǐ yuǎn shèn 。kě tàn de shì ，jiāo jū rán bèi dāng shì zhī rén chēng wéi “guó xiāng ”。“dāng mén ”，zhǐ dāng quán zhě 。dāng quán zhě hūn yōng ，bú néng biàn bié huì yǔ jiāo ，gèng wú fǎ shǎng shí nà hán xù de 、qīng yōu de lán le 。suǒ yǐ ，nà xiē pǐn jiē gāo shàng de “shān lín zhī shì ”，fēn fēn yuǎn lí dāng jú ，“wǎng ér bú fǎn ”le 。zài zhè lǐ ，zuò zhě jì yǔ le shēn chén de shì dào gǎn tàn 。

　　huáng tíng jiān duì lán de tuī chóng ，shì zài běi sòng tuī chóng jun1 zǐ qì jiē de dà huán jìng xià tí chū lái de 。zhōu dūn yí 《ài lián shuō 》jiù shuō ：“lián ，huā zhī jun1 zǐ zhě yě 。”huáng tíng jiān yě shuō ：“lán sì jun1 zǐ 。”cǐ wén xiě yú tā biǎn jū róng zhōu zhī shí 。róng zhōu yǒu shān míng lán shān ，shàng yǒu yě shēng lán huā 。tā jiāng zhī yí zhí yú yuàn zhōng ，jiàn yī xiǎo tíng ，míng wéi “yōu fāng tíng ”。zài běi sòng dǎng zhēng zhōng ，huáng tíng jiān shǔ sū shì dǎng ，lǚ zāo xīn dǎng dǎ jī 。dàn shì ，tā bìng wú yuàn hèn lì mà zhī cí 。sū shì chēng zàn tā ：“yì qí chāo yì jué chén ，dú lì wàn wù zhī biǎo ，yù fēng qí qì ，yǐ yǔ zào wù zhě yóu ，fēi dú jīn shì zhī jun1 zǐ suǒ bú néng yòng ，suī rú shì zhī fàng làng zì qì ，yǔ shì kuò shū zhě ，yì mò dé ér yǒu yě 。”（《dá huáng lǔ zhí shū 》）píng jià gāo dé bú néng zài gāo le 。huáng tíng jiān jiāng jū chù xiān hòu mìng míng wéi “rèn yùn táng ”、“gǎo mù ān ”，biǎo xiàn le tā suí yuán rèn yùn de rén shēng tài dù 。tā wéi rén “nèi gāng wài hé ”，yǒu rú lán huā ，hán xù ，bú zhāng yáng ，nèi yùn shēn hòu ，jiǎng qiú qì jiē 。tā de shī yě fǎn fù yín yǒng le lán huā de gāo jié pǐn zhì ，rú 《yǐ tóng xīn zhī yán qí chòu rú lán wéi yùn jì lǐ zǐ xiān 》、《bǐng yín shí sì shǒu xiào wéi sū zhōu 》、《cì yùn dá hé fǔ lú quán shuǐ sān shǒu 》、《dá lǐ kāng wén 》、《hé dá liú zhōng sǒu diàn yuàn 》、《jì cháo yuán zhōng shí shǒu 》、《jì fù jun1 yǐ tóng nián 》、《cì yùn dá huáng yǔ dí 》děng shī 。tā hái qīn shǒu shū xiě le táng hán bó yōng de 《yōu lán fù 》，liú chuán zhì jīn ，chéng wéi zhōng guó shū fǎ shǐ shàng de háng shū jiā zuò 。

　　huáng tíng jiān xué shí guǎng bó ，shàn yòng diǎn gù 。tā tí chàng guǎng fàn xué xí gǔ dài yōu xiù wén xué zuò pǐn ，hòu jī báo fā ，zài cǐ jī chǔ shàng jìn háng chuàng xīn ，“diǎn tiě chéng jīn ”、“tuō tāi huàn gǔ ”。zài zhè piān duǎn wén zhōng ，huáng tíng jiān suí shǒu yǐn yòng 《yì jīng 》、《lí sāo 》，zhǎn shì le tā shēn hòu de xué yǎng 。

《shū yōu fāng tíng jì 》huáng tíng jiān pīn yīn dú yīn cān kǎo

shū yōu fāng tíng jì
shū yōu fāng tíng jì

shì zhī cái dé gài yī guó, zé yuē guó shì nǚ zhī sè gài yī guó, zé yuē guó sè lán zhī xiāng gài yī guó, zé yuē guó xiāng.
shì zhī cái dé gài yī guó ，zé yuē guó shì ；nǚ zhī sè gài yī guó ，zé yuē guó sè ；lán zhī xiāng gài yī guó ，zé yuē guó xiāng 。
zì gǔ rén zhī guì lán, bù dài chǔ zhī zhú chén ér hòu guì zhī yě.
zì gǔ rén zhī guì lán ，bú dài chǔ zhī zhú chén ér hòu guì zhī yě 。
lán shén sì hū jūn zǐ, shēng yú shēn shān báo cóng zhī zhōng, bù wéi wú rén ér bù fāng xuě shuāng líng lì ér jiàn shā, lái suì bù gǎi qí xìng yě.
lán shèn sì hū jun1 zǐ ，shēng yú shēn shān báo cóng zhī zhōng ，bú wéi wú rén ér bú fāng ；xuě shuāng líng lì ér jiàn shā ，lái suì bú gǎi qí xìng yě 。
shì suǒ wèi" dùn shì wú mèn, bú jiàn shì ér wú mèn" zhě yě.
shì suǒ wèi “dùn shì wú mèn ，bú jiàn shì ér wú mèn ”zhě yě 。
lán suī hán xiāng tǐ jié, píng jū yǔ xiāo ài bù shū.
lán suī hán xiāng tǐ jié ，píng jū yǔ xiāo ài bú shū 。
qīng fēng guò zhī, qí xiāng ǎi rán, zài shì mǎn shì, zài táng mǎn táng, suǒ wèi hán zhāng yǐ shí fā zhě yě.
qīng fēng guò zhī ，qí xiāng ǎi rán ，zài shì mǎn shì ，zài táng mǎn táng ，suǒ wèi hán zhāng yǐ shí fā zhě yě 。
rán lán huì zhī cái dé bù tóng, shì hǎn néng bié zhī.
rán lán huì zhī cái dé bú tóng ，shì hǎn néng bié zhī 。
yǔ fàng làng jiāng hú zhī rì jiǔ, nǎi jǐn zhī qí zú.
yǔ fàng làng jiāng hú zhī rì jiǔ ，nǎi jìn zhī qí zú 。
gài lán shì jūn zǐ, huì shì shì dài fū, dà gài shān lín zhōng shí huì ér yī lán yě.
gài lán sì jun1 zǐ ，huì sì shì dà fū ，dà gài shān lín zhōng shí huì ér yī lán yě 。
lí sāo yuē:" yǔ jì zī lán zhī jiǔ wǎn, yòu shù huì zhī bǎi mǔ.
《lí sāo 》yuē ：“yǔ jì zī lán zhī jiǔ wǎn ，yòu shù huì zhī bǎi mǔ 。
" shì yǐ zhī bù dú jīn, chǔ rén jiàn huì ér guì lán jiǔ yǐ.
”shì yǐ zhī bú dú jīn ，chǔ rén jiàn huì ér guì lán jiǔ yǐ 。
lán huì cóng chū, shí yǐ shā shí zé mào, wò yǐ tāng míng zé fāng, shì suǒ tóng yě.
lán huì cóng chū ，shì yǐ shā shí zé mào ，wò yǐ tāng míng zé fāng ，shì suǒ tóng yě 。
zhì qí fā huā, yī gān yī huā ér xiāng yǒu yú zhě lán, yī gān wǔ qī huā ér xiāng bù zú zhě huì.
zhì qí fā huā ，yī gàn yī huā ér xiāng yǒu yú zhě lán ，yī gàn wǔ qī huā ér xiāng bú zú zhě huì 。
huì suī bù ruò lán, qí shì jiāo zé yuǎn yǐ, shì lùn yǐ wéi guó xiāng yǐ.
huì suī bú ruò lán ，qí shì jiāo zé yuǎn yǐ ，shì lùn yǐ wéi guó xiāng yǐ 。
nǎi yuē" dāng mén bù dé bù chú", shān lín zhī shì, suǒ yǐ wǎng ér bù fǎn zhě yé!
nǎi yuē “dāng mén bú dé bú chú ”，shān lín zhī shì ，suǒ yǐ wǎng ér bú fǎn zhě yē ！

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

黄庭坚 黄庭坚（1045-1105）字鲁直，号涪翁，又号山谷道人。原籍金华（今属浙江），祖上迁家分宁（今江西修水），遂为分宁人。治平四年（1067）进士，授叶县尉。熙宁五年（1072）为北京（今河北大名）国子监教授。元丰三年（1080）知吉州太和县（今江西泰和）。哲宗立，召为秘书郎。元祐元年（1086）为《神宗实录》检讨官，编修《神宗实录》，迁著作佐郎，加集贤校理。时张耒、秦观、晁补之俱在京师，与庭坚同游苏轼之门，有「苏门四学士」之称。《神宗实录》成，擢为起居舍人。哲宗亲政，以修实录不实的罪名，被贬涪州（今四川涪陵）别驾、黔州（今四川彭水）安置。绍圣四年（1097）移戎州（今四川宜宾）。崇宁元年（1102），内迁知太平州（今安徽当涂），到任九天，即被罢免，主管洪州玉隆观。次年复被除名编管宜州（今广西宜山）。四年，卒于贬所，年六十一，私谥文节先生。《宋史》有传。尤长于诗，世号「苏黄」。其诗多写个人日常生活，在艺术上讲究修辞造句，追求新奇。工书法，与苏轼、米芾、蔡襄并称「宋四家」。著有《豫章先生文集》三十卷、《山谷琴趣外编》三卷。《全宋词》收录其词一百九十馀首。《全宋词补辑》又从《诗渊》辑得二首。黄庭坚诗歌创作影响很大，与苏轼并称「苏黄」，是「江西诗派」的创始人。其诗宗法杜甫，并有「夺胎换骨」「点石成金」「无一字无来处」之论。作诗力求新奇，诗风瘦硬峭拔，也有清新流畅之作，另有诗反映了人民的疾苦。由于他学识渊博，功力深厚，创作态度严谨，诗中往往表现出超迈的见识和旷达的襟怀，在宋代诗歌发展史上独树一帜。但过多地在字句、技巧上下功夫，不免有晦涩生硬之弊。词与秦观齐名，少年时多做艳词，有的词写得疏宕洒脱，清雅明畅。晚年词风接近苏轼。今存词180多首。有《山谷集》，自选其诗文名《山谷精华录》，词集名《山谷琴趣外篇》（即《山谷词》）。工书法，兼擅行、草，自成风格。书迹有《华严疏》《松风阁诗》及《廉颇蔺相如传》等。

黄庭坚的诗词

南歌子·槐绿低窗暗

书摩崖碑后

青玉案（至宜州次韵上酬七兄）

清明（佳节清明桃李笑）

和答钱穆父咏猩猩毛笔

满庭芳·茶

牧童诗（骑牛远远过前村）

下水船

送王郎

鄂州南楼书事

宋代诗词推荐

《阮郎归·初夏》苏轼原文、翻译、赏析和诗意(阮郎归·初夏 苏轼)

减字木兰花（朱子渊见和，次韵为谢）

倾杯（吴兴·般涉调）

壶中天（送赵寿父归庆元）

减字木兰花（仙吕调）

词笑令（⑧采莲）

沁园春（代人送阎戎）

金盏倒垂莲（次韵同寄霸师杨仲谋安抚）

水调歌头（和王正之右司吴江观雪见寄）

于飞乐（代人作别后曲）

《书幽芳亭记》书幽芳亭记黄庭坚原文、翻译、赏析和诗意原文,《书幽芳亭记》书幽芳亭记黄庭坚原文、翻译、赏析和诗意翻译,《书幽芳亭记》书幽芳亭记黄庭坚原文、翻译、赏析和诗意赏析,《书幽芳亭记》书幽芳亭记黄庭坚原文、翻译、赏析和诗意阅读答案,出自黄庭坚的作品