《东风第一枝倾国倾城》原文及翻译赏析

作者：吴文英 朝代：宋朝

《东风第一枝倾国倾城》原文及翻译赏析原文：

古诗简介

《东风第一枝·倾国倾城》是宋代词人吴文英的作品。此词围绕一个“情”字，反复描述、演绎，上片解释了“情”为何物这一问题，下片续写“情”之所衷的种种表现及创作此词的原因。词人心目中这样一个标致无双，完美无缺的绝代佳人，却被人为地深藏在画楼深处，使之无缘相见，只能以单恋、梦想聊解相思耳。

翻译/译文

“倾国”两句，点出“情”系何物。此言情之所衷，则“情人眼里出西施”，自然她定是倾国倾城貌，天下第一美女之尊号也非她莫属矣。情，似花妖艳而非花，似雾朦胧而非雾，情实是为一种发诸心端的感性表现矣。“春风”三句，承上继续发挥。言情之所衷，故心上人理应比西子妖娆，比玉环更显得宁静脱俗。她在情人心目中有如“春风十里扬州路，卷上珠帘总不如”（杜牧诗）的处在独步群芳的至尊地位。“铅华”两句，继续承上发挥。说在情人眼里，她虽不施脂粉，却是“清水出芙蓉”，所以即使是传说中的巫山神女，洛水宓妃也比不上她的美貌。“似恁地”两句，点明系单相思。言词人心目中这样一个标致无双，完美无缺的绝代佳人，却被人为地深藏在画楼深处，使之无缘相见，只能以单恋、梦想聊解相思耳。“曾被风”两句，设想“画楼”中人的生活起居。言这位佳人住在画楼中，春风却可以轻易吹拂她的面容，秋月也可以随便照亮她的倩影。这也是对己之不能一见其面，作无奈的感叹。“似花”两句，再赞其美照应上片。言这位佳人似花鲜艳而胜于花，如柳婀娜更比柳飘逸，所以花为之羞闭，柳也心生嫉妒也。“不教”两句，臆想也。言心中的美人啊千万不要叫她歌舞，恐怕她翩翩起舞时化作彩云飞升而去。“信下蔡”两句，总结其美，为她作词而歌之。“信下蔡”一句，用宋玉《登徒子好色赋》中句意“惑阳城、迷下蔡”。“阳城、下蔡”都是楚国贵公子的封地，这里泛指纨绔子弟。“宋玉”，屈原弟子，词赋家，这里借代词人自己。词人说：情之所衷正如宋玉所说可以“惑阳城、迷下蔡”，左右一切矣。因此我且填上这首《东风第一枝》词，作为对她的歌颂吧。

注释

⑴东风第一枝：词牌名。毛子晋云：“吕圣求名谓老，有声宣和间。其咏梅词调寄《东风第一枝》。”双调，一百字，上片九句，下片八句各六仄韵。⑵泞：一本作“伫”。

吴文英简介

吴文英（约1200～1260），字君特，号梦窗，晚年又号觉翁，四明（今浙江宁波）人。原出翁姓，后出嗣吴氏。《宋史》无传。一生未第，游幕终身。于苏、杭、越三地居留最久。并以苏州为中心，北上到过淮安、镇江，苏杭道中又历经吴江垂虹亭、无锡惠山，及茹霅二溪。游踪所至，每有题咏。晚年一度客居越州，先后为浙东安抚使吴潜及嗣荣王赵与芮门下客，后“困踬以死”。有《梦窗词集》一部，存词三百四十余首，分四卷本与一卷本。其词作数量丰沃，风格雅致，多酬答、伤时与忆悼之作，号“词中李商隐”。而后世品评却甚有争论。

《东风第一枝倾国倾城》原文及翻译赏析拼音解读：

gǔ shī jiǎn jiè

《dōng fēng dì yī zhī ·qīng guó qīng chéng 》shì sòng dài cí rén wú wén yīng de zuò pǐn 。cǐ cí wéi rào yī gè “qíng ”zì ，fǎn fù miáo shù 、yǎn yì ，shàng piàn jiě shì le “qíng ”wéi hé wù zhè yī wèn tí ，xià piàn xù xiě “qíng ”zhī suǒ zhōng de zhǒng zhǒng biǎo xiàn jí chuàng zuò cǐ cí de yuán yīn 。cí rén xīn mù zhōng zhè yàng yī gè biāo zhì wú shuāng ，wán měi wú quē de jué dài jiā rén ，què bèi rén wéi dì shēn cáng zài huà lóu shēn chù ，shǐ zhī wú yuán xiàng jiàn ，zhī néng yǐ dān liàn 、mèng xiǎng liáo jiě xiàng sī ěr 。

fān yì /yì wén

“qīng guó ”liǎng jù ，diǎn chū “qíng ”xì hé wù 。cǐ yán qíng zhī suǒ zhōng ，zé “qíng rén yǎn lǐ chū xī shī ”，zì rán tā dìng shì qīng guó qīng chéng mào ，tiān xià dì yī měi nǚ zhī zūn hào yě fēi tā mò shǔ yǐ 。qíng ，sì huā yāo yàn ér fēi huā ，sì wù méng lóng ér fēi wù ，qíng shí shì wéi yī zhǒng fā zhū xīn duān de gǎn xìng biǎo xiàn yǐ 。“chūn fēng ”sān jù ，chéng shàng jì xù fā huī 。yán qíng zhī suǒ zhōng ，gù xīn shàng rén lǐ yīng bǐ xī zǐ yāo ráo ，bǐ yù huán gèng xiǎn dé níng jìng tuō sú 。tā zài qíng rén xīn mù zhōng yǒu rú “chūn fēng shí lǐ yáng zhōu lù ，juàn shàng zhū lián zǒng bú rú ”（dù mù shī ）de chù zài dú bù qún fāng de zhì zūn dì wèi 。“qiān huá ”liǎng jù ，jì xù chéng shàng fā huī 。shuō zài qíng rén yǎn lǐ ，tā suī bú shī zhī fěn ，què shì “qīng shuǐ chū fú róng ”，suǒ yǐ jí shǐ shì chuán shuō zhōng de wū shān shén nǚ ，luò shuǐ mì fēi yě bǐ bú shàng tā de měi mào 。“sì nín dì ”liǎng jù ，diǎn míng xì dān xiàng sī 。yán cí rén xīn mù zhōng zhè yàng yī gè biāo zhì wú shuāng ，wán měi wú quē de jué dài jiā rén ，què bèi rén wéi dì shēn cáng zài huà lóu shēn chù ，shǐ zhī wú yuán xiàng jiàn ，zhī néng yǐ dān liàn 、mèng xiǎng liáo jiě xiàng sī ěr 。“céng bèi fēng ”liǎng jù ，shè xiǎng “huà lóu ”zhōng rén de shēng huó qǐ jū 。yán zhè wèi jiā rén zhù zài huà lóu zhōng ，chūn fēng què kě yǐ qīng yì chuī fú tā de miàn róng ，qiū yuè yě kě yǐ suí biàn zhào liàng tā de qiàn yǐng 。zhè yě shì duì jǐ zhī bú néng yī jiàn qí miàn ，zuò wú nài de gǎn tàn 。“sì huā ”liǎng jù ，zài zàn qí měi zhào yīng shàng piàn 。yán zhè wèi jiā rén sì huā xiān yàn ér shèng yú huā ，rú liǔ ē nà gèng bǐ liǔ piāo yì ，suǒ yǐ huā wéi zhī xiū bì ，liǔ yě xīn shēng jí dù yě 。“bú jiāo ”liǎng jù ，yì xiǎng yě 。yán xīn zhōng de měi rén ā qiān wàn bú yào jiào tā gē wǔ ，kǒng pà tā piān piān qǐ wǔ shí huà zuò cǎi yún fēi shēng ér qù 。“xìn xià cài ”liǎng jù ，zǒng jié qí měi ，wéi tā zuò cí ér gē zhī 。“xìn xià cài ”yī jù ，yòng sòng yù 《dēng tú zǐ hǎo sè fù 》zhōng jù yì “huò yáng chéng 、mí xià cài ”。“yáng chéng 、xià cài ”dōu shì chǔ guó guì gōng zǐ de fēng dì ，zhè lǐ fàn zhǐ wán kù zǐ dì 。“sòng yù ”，qū yuán dì zǐ ，cí fù jiā ，zhè lǐ jiè dài cí rén zì jǐ 。cí rén shuō ：qíng zhī suǒ zhōng zhèng rú sòng yù suǒ shuō kě yǐ “huò yáng chéng 、mí xià cài ”，zuǒ yòu yī qiē yǐ 。yīn cǐ wǒ qiě tián shàng zhè shǒu 《dōng fēng dì yī zhī 》cí ，zuò wéi duì tā de gē sòng ba 。

zhù shì

⑴dōng fēng dì yī zhī ：cí pái míng 。máo zǐ jìn yún ：“lǚ shèng qiú míng wèi lǎo ，yǒu shēng xuān hé jiān 。qí yǒng méi cí diào jì 《dōng fēng dì yī zhī 》。”shuāng diào ，yī bǎi zì ，shàng piàn jiǔ jù ，xià piàn bā jù gè liù zè yùn 。⑵nìng ：yī běn zuò “zhù ”。

wú wén yīng jiǎn jiè

wú wén yīng （yuē 1200～1260），zì jun1 tè ，hào mèng chuāng ，wǎn nián yòu hào jiào wēng ，sì míng （jīn zhè jiāng níng bō ）rén 。yuán chū wēng xìng ，hòu chū sì wú shì 。《sòng shǐ 》wú chuán 。yī shēng wèi dì ，yóu mù zhōng shēn 。yú sū 、háng 、yuè sān dì jū liú zuì jiǔ 。bìng yǐ sū zhōu wéi zhōng xīn ，běi shàng dào guò huái ān 、zhèn jiāng ，sū háng dào zhōng yòu lì jīng wú jiāng chuí hóng tíng 、wú xī huì shān ，jí rú zhá èr xī 。yóu zōng suǒ zhì ，měi yǒu tí yǒng 。wǎn nián yī dù kè jū yuè zhōu ，xiān hòu wéi zhè dōng ān fǔ shǐ wú qián jí sì róng wáng zhào yǔ ruì mén xià kè ，hòu “kùn zhì yǐ sǐ ”。yǒu 《mèng chuāng cí jí 》yī bù ，cún cí sān bǎi sì shí yú shǒu ，fèn sì juàn běn yǔ yī juàn běn 。qí cí zuò shù liàng fēng wò ，fēng gé yǎ zhì ，duō chóu dá 、shāng shí yǔ yì dào zhī zuò ，hào “cí zhōng lǐ shāng yǐn ”。ér hòu shì pǐn píng què shèn yǒu zhēng lùn 。
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。