《台城》台城韦庄原文、翻译、赏析和诗意

《台城》台城韦庄原文、翻译、赏析和诗意原文：

《台城》 韦庄

唐代   韦庄

江雨霏霏江草齐，六朝如梦鸟空啼。
无情最是台城柳，依旧烟笼十里堤。

分类： 咏史怀古写景抒情

作者简介(韦庄)

韦庄（约836年─910年），字端己，杜陵（今中国陕西省西安市附近）人，诗人韦应物的四代孙，唐朝花间派词人，词风清丽，有《浣花词》流传。曾任前蜀宰相，谥文靖。

台城翻译及注释

翻译
江面烟雨迷濛，江边绿草如茵。六朝先后衰亡，宛如南柯一梦。江鸟哀婉啼叫，听来悲悲切切。
只有台城柳树最是无情，依旧灯笼十里长堤。

注释
⑴台城：也称苑城，在今南京市鸡鸣山南，原是三国时代吴国的后苑城，东晋成帝时改建。从东晋到南朝结束，这里一直是朝廷台省（中央政府）和皇宫所在地，既是政治中枢，又是帝王荒淫享乐的场所。
⑵霏霏：细雨纷纷状。
⑶六朝：指吴、东晋、宋、齐、梁、陈。
⑷烟：指柳树绿阴阴的，像清淡的烟雾一样。

台城赏析一

　　这是一首凭吊六朝古迹的诗。中唐时期，昔日繁华的台城已是“万户千门成野草”；到了唐末，这里就更荒废不堪了。

　　吊古诗多触景生情，借景寄慨，写得比较虚。这首诗则比同类作品更空灵蕴藉。它从头到尾采取侧面烘托的手法，着意造成一种梦幻式的情调气氛，让读者透过这层隐约的感情帷幕去体味作者的感慨。这是一个值得注意的特点。 [3]

　　起句不正面描绘台城，而是着意渲染氛围。金陵滨江，故说“江雨”、“江草”。江南的春雨，密而且细，在霏霏雨丝中，四望迷蒙，如烟笼雾罩，给人以如梦似幻之感。暮春三月，江南草长，碧绿如茵，又显出自然界的生机。这景色即具有江南风物特有的轻柔婉丽，又容易勾起人们的迷惘惆伥。这就为下一句抒情作了准备。

　　“六朝如梦鸟空啼”。从首句描绘江南烟雨到次句的六朝如梦，跳跃很大，乍读似不相属。其实不仅“江雨霏霏”的氛围已暗逗“梦”字，而且在霏霏江雨、如茵碧草之间就隐藏着一座已经荒凉破败的台城。鸟啼草绿，春色常在，而曾经在台城追欢逐乐的六朝统治者却早已成为历史上来去匆匆的过客，豪华壮丽的台城也成了供人凭吊的历史遗迹。从东吴到陈，三百多年间，六个短促的王朝一个接一个地衰败覆亡，变幻之速，本来就给人以如梦之感；再加上自然与人事的对照，更加深了“六朝如梦”的感慨。“台城六代竞豪华”，但眼前这一切已荡然无存，只有不解人世沧桑、历史兴衰的鸟儿在发出欢快的啼鸣它从人们对鸟啼的特殊感受中进一步烘托出“梦”字，寓慨很深。

　　“无情最是台城柳，依旧烟笼十里堤。”杨柳是春天的标志。在春风中摇荡的杨柳，总是给人以欣欣向荣之感，让人想起繁荣兴茂的局面。当年十里长堤，杨柳堆烟，曾经是台城繁华景象的点缀；如今，台城已经是“万户千门成野草”，而台城柳色，却“依旧烟笼十里堤。”这繁荣茂盛的自然景色和荒凉破败的历史遗迹，终古如斯的长堤烟柳和转瞬即逝的六代豪华的鲜明对比，对于一个身处末世、怀着亡国之忧的诗人来说，该是多么令人触目惊心！而台城堤柳，却既不管人间兴亡，也不管面对它的诗人会引起多少今昔盛衰之感，所以说它“无情”。说柳“无情”，正透露出人的无限伤痛。“依旧”二字，深寓历史沧桑之慨。它暗示了一个腐败的时代的消逝，也预示历史的重演。堤柳堆烟，本来就易触发往事如烟的感慨，加以它在诗歌中又常常被用作抒写兴亡之感的凭藉，所以诗人因堤柳引起的感慨也就特别强烈。“无情”、“依旧”，通贯全篇写景，兼包江雨、江草、啼鸟与堤柳；“最是”二字，则突出强调了堤柳的“无情”和诗人的感伤怅惘。

　　诗人凭吊台城古迹，回顾六朝旧事，免不了有今之视昔，亦犹后之视今之感。亡国的不祥预感，在写这首诗时是萦绕在诗人心头的。如果说李益的《汴河曲》在“行人莫上长堤望，风起杨花愁杀人”的强烈感喟中还蕴含着避免重演亡隋故事的愿望，那么本篇则在如梦似幻的气氛中流露了浓重的伤感情绪，这正是唐王朝覆亡之势已成，重演六朝悲剧已不可免的现实在吊古诗中的一种折光反映。

　　这首诗以自然景物的“依旧”暗示人世的沧桑，以物的“无情”反托人的伤痛，而在历史感慨之中即暗寓伤今之意。思想情绪虽不免有些消极，但这种虚处传神的艺术表现手法，仍可以借鉴。

台城赏析二

　　南京古称金陵，地处江南，“霏霏”正是状写其多雨而细密如丝的气候特征，芳草弥蔓，绿遍江岸无远不达，一个“齐”字既是形容它又点明季节，这里暗含了南朝梁·丘迟《与陈伯之书》“江南三月，暮春草长”的意思。总之 ，“江”、“雨”、“草”三者交衬共融，构筑出一派迷蒙清幽、如烟似雾的境界。六朝即孙吴、东晋、宋、齐、梁、陈，金陵于六朝时称建业、建康，作为它们的都城，一直为宫廷所在地和皇公贵戚的活动中心，歌舞饮宴，竞相奢靡，可谓繁盛至极，但这里也是权力角逐的之地，三百余年间战乱频繁，六个王朝迭番更代，犹如走马灯一般，教人顿生目不暇接之感，直觉兴衰遽变，短暂的豪华亦难以持作凭依。加之江南春雨朦胧、细草凄迷的气氛环境所形成的轻柔婉曼景调，这属于金陵固有节候地域呈现着的自然风貌，它们相互熏染滋润，暗暗逗出一个“梦”字。倘再作深层探究，“六朝”治乱盛亡的往事早已付诸浩浩江流，无从踪迹了，而“江雨”“江草”却是年年如此，当下映入眼帘的，又是烟笼雾罩般的暮春景色，抚今追昔，自然人事对照，怎能不满怀惆怅迷惘，顿觉一切如梦里境像呢？况且韦庄出身京兆杜陵（今陕西西安市郊）的世家大族 ，远祖韦待价曾为武则天朝宰相，四世祖是著名诗人韦应物，他自己却逢辰不偶，半世落拓，大唐帝国也濒临灭亡，难道就要再蹈“六朝”覆辙吗？正当潜沉到现实忧虑和历史反思的纷纭意绪中，留连踟蹰，忽地耳旁传来数声鸟啼，陡然惹起新的慨叹：鸟儿不解世事无常、治乱代变的严重，只依时序自在啼鸣，却让多情的人何以为堪？“空”字写出了因鸟声触发的感叹。

　　如果说前两句以总体笔墨，描摹金陵的景光风物，而情景中，只凭“梦”字轻轻透露消息；那么，后联则将目光回转到“台城”，正面点明题旨，并选择“柳”为高度凝聚的媒介形象，即景抒情，藉情统驭景，呈现了浓厚的主观指向。就像京城是全国中枢似的，台城也是金陵的中枢，皇宫和台省（中央政府）都在这里，六代倾覆的最后一幕往往于此处结束。然而，堆烟叠雾的杨柳却容颜未改，春来依旧绿遍十里长堤，一如台城豪华鼎盛时，所以说它“无情”。由于韦庄从 “六朝如梦”的感受里联想到严峻的现实危机，悲悼大唐帝国的江河日下，灭亡之势已不可回，面对烟柳的生机勃勃、逢春必发景象，排遣无计中，才托辞他向，归于 “台城柳”的“无情”吧。

台城创作背景

　　中和三年（883），韦庄客游江南，于金陵凭吊六朝遗迹，感叹历史兴亡，便成此吊古伤今之作。

《台城》韦庄 拼音读音参考

tái chéng
台城

jiāng yǔ fēi fēi jiāng cǎo qí, liù cháo rú mèng niǎo kōng tí.
江雨霏霏江草齐，六朝如梦鸟空啼。
wú qíng zuì shì tái chéng liǔ, yī jiù yān lóng shí lǐ dī.
无情最是台城柳，依旧烟笼十里堤。

《台城》台城韦庄原文、翻译、赏析和诗意拼音解读：

《tái chéng 》 wéi zhuāng

táng dài   wéi zhuāng

jiāng yǔ fēi fēi jiāng cǎo qí ，liù cháo rú mèng niǎo kōng tí 。
wú qíng zuì shì tái chéng liǔ ，yī jiù yān lóng shí lǐ dī 。

fèn lèi ： yǒng shǐ huái gǔ xiě jǐng shū qíng

zuò zhě jiǎn jiè (wéi zhuāng )

wéi zhuāng （yuē 836nián ─910nián ），zì duān jǐ ，dù líng （jīn zhōng guó shǎn xī shěng xī ān shì fù jìn ）rén ，shī rén wéi yīng wù de sì dài sūn ，táng cháo huā jiān pài cí rén ，cí fēng qīng lì ，yǒu 《huàn huā cí 》liú chuán 。céng rèn qián shǔ zǎi xiàng ，shì wén jìng 。

tái chéng fān yì jí zhù shì

fān yì
jiāng miàn yān yǔ mí méng ，jiāng biān lǜ cǎo rú yīn 。liù cháo xiān hòu shuāi wáng ，wǎn rú nán kē yī mèng 。jiāng niǎo āi wǎn tí jiào ，tīng lái bēi bēi qiē qiē 。
zhī yǒu tái chéng liǔ shù zuì shì wú qíng ，yī jiù dēng lóng shí lǐ zhǎng dī 。

zhù shì
⑴tái chéng ：yě chēng yuàn chéng ，zài jīn nán jīng shì jī míng shān nán ，yuán shì sān guó shí dài wú guó de hòu yuàn chéng ，dōng jìn chéng dì shí gǎi jiàn 。cóng dōng jìn dào nán cháo jié shù ，zhè lǐ yī zhí shì cháo tíng tái shěng （zhōng yāng zhèng fǔ ）hé huáng gōng suǒ zài dì ，jì shì zhèng zhì zhōng shū ，yòu shì dì wáng huāng yín xiǎng lè de chǎng suǒ 。
⑵fēi fēi ：xì yǔ fēn fēn zhuàng 。
⑶liù cháo ：zhǐ wú 、dōng jìn 、sòng 、qí 、liáng 、chén 。
⑷yān ：zhǐ liǔ shù lǜ yīn yīn de ，xiàng qīng dàn de yān wù yī yàng 。

tái chéng shǎng xī yī

　　zhè shì yī shǒu píng diào liù cháo gǔ jì de shī 。zhōng táng shí qī ，xī rì fán huá de tái chéng yǐ shì “wàn hù qiān mén chéng yě cǎo ”；dào le táng mò ，zhè lǐ jiù gèng huāng fèi bú kān le 。

　　diào gǔ shī duō chù jǐng shēng qíng ，jiè jǐng jì kǎi ，xiě dé bǐ jiào xū 。zhè shǒu shī zé bǐ tóng lèi zuò pǐn gèng kōng líng yùn jiè 。tā cóng tóu dào wěi cǎi qǔ cè miàn hōng tuō de shǒu fǎ ，zhe yì zào chéng yī zhǒng mèng huàn shì de qíng diào qì fēn ，ràng dú zhě tòu guò zhè céng yǐn yuē de gǎn qíng wéi mù qù tǐ wèi zuò zhě de gǎn kǎi 。zhè shì yī gè zhí dé zhù yì de tè diǎn 。 [3]

　　qǐ jù bú zhèng miàn miáo huì tái chéng ，ér shì zhe yì xuàn rǎn fēn wéi 。jīn líng bīn jiāng ，gù shuō “jiāng yǔ ”、“jiāng cǎo ”。jiāng nán de chūn yǔ ，mì ér qiě xì ，zài fēi fēi yǔ sī zhōng ，sì wàng mí méng ，rú yān lóng wù zhào ，gěi rén yǐ rú mèng sì huàn zhī gǎn 。mù chūn sān yuè ，jiāng nán cǎo zhǎng ，bì lǜ rú yīn ，yòu xiǎn chū zì rán jiè de shēng jī 。zhè jǐng sè jí jù yǒu jiāng nán fēng wù tè yǒu de qīng róu wǎn lì ，yòu róng yì gōu qǐ rén men de mí wǎng chóu chāng 。zhè jiù wéi xià yī jù shū qíng zuò le zhǔn bèi 。

　　“liù cháo rú mèng niǎo kōng tí ”。cóng shǒu jù miáo huì jiāng nán yān yǔ dào cì jù de liù cháo rú mèng ，tiào yuè hěn dà ，zhà dú sì bú xiàng shǔ 。qí shí bú jǐn “jiāng yǔ fēi fēi ”de fēn wéi yǐ àn dòu “mèng ”zì ，ér qiě zài fēi fēi jiāng yǔ 、rú yīn bì cǎo zhī jiān jiù yǐn cáng zhe yī zuò yǐ jīng huāng liáng pò bài de tái chéng 。niǎo tí cǎo lǜ ，chūn sè cháng zài ，ér céng jīng zài tái chéng zhuī huān zhú lè de liù cháo tǒng zhì zhě què zǎo yǐ chéng wéi lì shǐ shàng lái qù cōng cōng de guò kè ，háo huá zhuàng lì de tái chéng yě chéng le gòng rén píng diào de lì shǐ yí jì 。cóng dōng wú dào chén ，sān bǎi duō nián jiān ，liù gè duǎn cù de wáng cháo yī gè jiē yī gè dì shuāi bài fù wáng ，biàn huàn zhī sù ，běn lái jiù gěi rén yǐ rú mèng zhī gǎn ；zài jiā shàng zì rán yǔ rén shì de duì zhào ，gèng jiā shēn le “liù cháo rú mèng ”de gǎn kǎi 。“tái chéng liù dài jìng háo huá ”，dàn yǎn qián zhè yī qiē yǐ dàng rán wú cún ，zhī yǒu bú jiě rén shì cāng sāng 、lì shǐ xìng shuāi de niǎo ér zài fā chū huān kuài de tí míng tā cóng rén men duì niǎo tí de tè shū gǎn shòu zhōng jìn yī bù hōng tuō chū “mèng ”zì ，yù kǎi hěn shēn 。

　　“wú qíng zuì shì tái chéng liǔ ，yī jiù yān lóng shí lǐ dī 。”yáng liǔ shì chūn tiān de biāo zhì 。zài chūn fēng zhōng yáo dàng de yáng liǔ ，zǒng shì gěi rén yǐ xīn xīn xiàng róng zhī gǎn ，ràng rén xiǎng qǐ fán róng xìng mào de jú miàn 。dāng nián shí lǐ zhǎng dī ，yáng liǔ duī yān ，céng jīng shì tái chéng fán huá jǐng xiàng de diǎn zhuì ；rú jīn ，tái chéng yǐ jīng shì “wàn hù qiān mén chéng yě cǎo ”，ér tái chéng liǔ sè ，què “yī jiù yān lóng shí lǐ dī 。”zhè fán róng mào shèng de zì rán jǐng sè hé huāng liáng pò bài de lì shǐ yí jì ，zhōng gǔ rú sī de zhǎng dī yān liǔ hé zhuǎn shùn jí shì de liù dài háo huá de xiān míng duì bǐ ，duì yú yī gè shēn chù mò shì 、huái zhe wáng guó zhī yōu de shī rén lái shuō ，gāi shì duō me lìng rén chù mù jīng xīn ！ér tái chéng dī liǔ ，què jì bú guǎn rén jiān xìng wáng ，yě bú guǎn miàn duì tā de shī rén huì yǐn qǐ duō shǎo jīn xī shèng shuāi zhī gǎn ，suǒ yǐ shuō tā “wú qíng ”。shuō liǔ “wú qíng ”，zhèng tòu lù chū rén de wú xiàn shāng tòng 。“yī jiù ”èr zì ，shēn yù lì shǐ cāng sāng zhī kǎi 。tā àn shì le yī gè fǔ bài de shí dài de xiāo shì ，yě yù shì lì shǐ de zhòng yǎn 。dī liǔ duī yān ，běn lái jiù yì chù fā wǎng shì rú yān de gǎn kǎi ，jiā yǐ tā zài shī gē zhōng yòu cháng cháng bèi yòng zuò shū xiě xìng wáng zhī gǎn de píng jiè ，suǒ yǐ shī rén yīn dī liǔ yǐn qǐ de gǎn kǎi yě jiù tè bié qiáng liè 。“wú qíng ”、“yī jiù ”，tōng guàn quán piān xiě jǐng ，jiān bāo jiāng yǔ 、jiāng cǎo 、tí niǎo yǔ dī liǔ ；“zuì shì ”èr zì ，zé tū chū qiáng diào le dī liǔ de “wú qíng ”hé shī rén de gǎn shāng chàng wǎng 。

　　shī rén píng diào tái chéng gǔ jì ，huí gù liù cháo jiù shì ，miǎn bú le yǒu jīn zhī shì xī ，yì yóu hòu zhī shì jīn zhī gǎn 。wáng guó de bú xiáng yù gǎn ，zài xiě zhè shǒu shī shí shì yíng rào zài shī rén xīn tóu de 。rú guǒ shuō lǐ yì de 《biàn hé qǔ 》zài “háng rén mò shàng zhǎng dī wàng ，fēng qǐ yáng huā chóu shā rén ”de qiáng liè gǎn kuì zhōng hái yùn hán zhe bì miǎn zhòng yǎn wáng suí gù shì de yuàn wàng ，nà me běn piān zé zài rú mèng sì huàn de qì fēn zhōng liú lù le nóng zhòng de shāng gǎn qíng xù ，zhè zhèng shì táng wáng cháo fù wáng zhī shì yǐ chéng ，zhòng yǎn liù cháo bēi jù yǐ bú kě miǎn de xiàn shí zài diào gǔ shī zhōng de yī zhǒng shé guāng fǎn yìng 。

　　zhè shǒu shī yǐ zì rán jǐng wù de “yī jiù ”àn shì rén shì de cāng sāng ，yǐ wù de “wú qíng ”fǎn tuō rén de shāng tòng ，ér zài lì shǐ gǎn kǎi zhī zhōng jí àn yù shāng jīn zhī yì 。sī xiǎng qíng xù suī bú miǎn yǒu xiē xiāo jí ，dàn zhè zhǒng xū chù chuán shén de yì shù biǎo xiàn shǒu fǎ ，réng kě yǐ jiè jiàn 。

tái chéng shǎng xī èr

　　nán jīng gǔ chēng jīn líng ，dì chù jiāng nán ，“fēi fēi ”zhèng shì zhuàng xiě qí duō yǔ ér xì mì rú sī de qì hòu tè zhēng ，fāng cǎo mí màn ，lǜ biàn jiāng àn wú yuǎn bú dá ，yī gè “qí ”zì jì shì xíng róng tā yòu diǎn míng jì jiē ，zhè lǐ àn hán le nán cháo liáng ·qiū chí 《yǔ chén bó zhī shū 》“jiāng nán sān yuè ，mù chūn cǎo zhǎng ”de yì sī 。zǒng zhī ，“jiāng ”、“yǔ ”、“cǎo ”sān zhě jiāo chèn gòng róng ，gòu zhù chū yī pài mí méng qīng yōu 、rú yān sì wù de jìng jiè 。liù cháo jí sūn wú 、dōng jìn 、sòng 、qí 、liáng 、chén ，jīn líng yú liù cháo shí chēng jiàn yè 、jiàn kāng ，zuò wéi tā men de dōu chéng ，yī zhí wéi gōng tíng suǒ zài dì hé huáng gōng guì qī de huó dòng zhōng xīn ，gē wǔ yǐn yàn ，jìng xiàng shē mí ，kě wèi fán shèng zhì jí ，dàn zhè lǐ yě shì quán lì jiǎo zhú de zhī dì ，sān bǎi yú nián jiān zhàn luàn pín fán ，liù gè wáng cháo dié fān gèng dài ，yóu rú zǒu mǎ dēng yī bān ，jiāo rén dùn shēng mù bú xiá jiē zhī gǎn ，zhí jiào xìng shuāi jù biàn ，duǎn zàn de háo huá yì nán yǐ chí zuò píng yī 。jiā zhī jiāng nán chūn yǔ méng lóng 、xì cǎo qī mí de qì fēn huán jìng suǒ xíng chéng de qīng róu wǎn màn jǐng diào ，zhè shǔ yú jīn líng gù yǒu jiē hòu dì yù chéng xiàn zhe de zì rán fēng mào ，tā men xiàng hù xūn rǎn zī rùn ，àn àn dòu chū yī gè “mèng ”zì 。tǎng zài zuò shēn céng tàn jiū ，“liù cháo ”zhì luàn shèng wáng de wǎng shì zǎo yǐ fù zhū hào hào jiāng liú ，wú cóng zōng jì le ，ér “jiāng yǔ ”“jiāng cǎo ”què shì nián nián rú cǐ ，dāng xià yìng rù yǎn lián de ，yòu shì yān lóng wù zhào bān de mù chūn jǐng sè ，fǔ jīn zhuī xī ，zì rán rén shì duì zhào ，zěn néng bú mǎn huái chóu chàng mí wǎng ，dùn jiào yī qiē rú mèng lǐ jìng xiàng ne ？kuàng qiě wéi zhuāng chū shēn jīng zhào dù líng （jīn shǎn xī xī ān shì jiāo ）de shì jiā dà zú ，yuǎn zǔ wéi dài jià céng wéi wǔ zé tiān cháo zǎi xiàng ，sì shì zǔ shì zhe míng shī rén wéi yīng wù ，tā zì jǐ què féng chén bú ǒu ，bàn shì luò tuò ，dà táng dì guó yě bīn lín miè wáng ，nán dào jiù yào zài dǎo “liù cháo ”fù zhé ma ？zhèng dāng qián chén dào xiàn shí yōu lǜ hé lì shǐ fǎn sī de fēn yún yì xù zhōng ，liú lián chí chú ，hū dì ěr páng chuán lái shù shēng niǎo tí ，dǒu rán rě qǐ xīn de kǎi tàn ：niǎo ér bú jiě shì shì wú cháng 、zhì luàn dài biàn de yán zhòng ，zhī yī shí xù zì zài tí míng ，què ràng duō qíng de rén hé yǐ wéi kān ？“kōng ”zì xiě chū le yīn niǎo shēng chù fā de gǎn tàn 。

　　rú guǒ shuō qián liǎng jù yǐ zǒng tǐ bǐ mò ，miáo mó jīn líng de jǐng guāng fēng wù ，ér qíng jǐng zhōng ，zhī píng “mèng ”zì qīng qīng tòu lù xiāo xī ；nà me ，hòu lián zé jiāng mù guāng huí zhuǎn dào “tái chéng ”，zhèng miàn diǎn míng tí zhǐ ，bìng xuǎn zé “liǔ ”wéi gāo dù níng jù de méi jiè xíng xiàng ，jí jǐng shū qíng ，jiè qíng tǒng yù jǐng ，chéng xiàn le nóng hòu de zhǔ guān zhǐ xiàng 。jiù xiàng jīng chéng shì quán guó zhōng shū sì de ，tái chéng yě shì jīn líng de zhōng shū ，huáng gōng hé tái shěng （zhōng yāng zhèng fǔ ）dōu zài zhè lǐ ，liù dài qīng fù de zuì hòu yī mù wǎng wǎng yú cǐ chù jié shù 。rán ér ，duī yān dié wù de yáng liǔ què róng yán wèi gǎi ，chūn lái yī jiù lǜ biàn shí lǐ zhǎng dī ，yī rú tái chéng háo huá dǐng shèng shí ，suǒ yǐ shuō tā “wú qíng ”。yóu yú wéi zhuāng cóng “liù cháo rú mèng ”de gǎn shòu lǐ lián xiǎng dào yán jun4 de xiàn shí wēi jī ，bēi dào dà táng dì guó de jiāng hé rì xià ，miè wáng zhī shì yǐ bú kě huí ，miàn duì yān liǔ de shēng jī bó bó 、féng chūn bì fā jǐng xiàng ，pái qiǎn wú jì zhōng ，cái tuō cí tā xiàng ，guī yú “tái chéng liǔ ”de “wú qíng ”ba 。

tái chéng chuàng zuò bèi jǐng

　　zhōng hé sān nián （883），wéi zhuāng kè yóu jiāng nán ，yú jīn líng píng diào liù cháo yí jì ，gǎn tàn lì shǐ xìng wáng ，biàn chéng cǐ diào gǔ shāng jīn zhī zuò 。

《tái chéng 》wéi zhuāng pīn yīn dú yīn cān kǎo

tái chéng
tái chéng

jiāng yǔ fēi fēi jiāng cǎo qí, liù cháo rú mèng niǎo kōng tí.
jiāng yǔ fēi fēi jiāng cǎo qí ，liù cháo rú mèng niǎo kōng tí 。
wú qíng zuì shì tái chéng liǔ, yī jiù yān lóng shí lǐ dī.
wú qíng zuì shì tái chéng liǔ ，yī jiù yān lóng shí lǐ dī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

韦庄 韦庄（836─910），字端己，长安杜陵（今陕西西安市东南）人。是诗人韦应物的后代。早年屡试不第，直到乾宁元年（894）年近六十方考取进士，任校书郎。李询为两川宣瑜和协使，召为判官，奉使入蜀，归朝后升任左补阙。天复元年（901），入蜀为王建掌书记，自此终身仕蜀。天祐四年（907）劝王建称帝，为左散骑常侍，判中书门下事，定开国制度。官终吏部侍郎兼平章事。工诗，多以伤时、感旧、离情、怀古为主题，其律诗，圆稳整赡，音调浏亮，绝句情致深婉，包蕴丰厚，发人深思；尤工词，与温庭筠同为「花间派」代表作家，并称「温韦」。其词多写自身的生活体验和上层社会之冶游享乐生活及离情别绪，善用白描手法，词风清丽。《全唐诗》录存其诗六卷，录诗三百一十六首。另有《浣花词》辑本，存词五十五首。

韦庄的诗词

送人归上国

东阳酒家赠别二绝句

袁州作

仆者杨金

官庄

癸丑年下第献新先辈

题酒家

题姑苏凌处士庄

菩萨蛮·红楼别夜堪惆怅

和侯秀才同友生泛舟溪中相招之作

唐代诗词推荐

送睦州张参军

《听弹琴》听弹琴刘长卿原文、翻译、赏析和诗意

五月一日蒙替本官不得随例入阙，感怀献送相公

秋晚过洞庭

题华严寺木塔

云散

送清励上人游福建

村居寄怀

答友人新栽松

书歌妓泥金带

《台城》台城韦庄原文、翻译、赏析和诗意原文,《台城》台城韦庄原文、翻译、赏析和诗意翻译,《台城》台城韦庄原文、翻译、赏析和诗意赏析,《台城》台城韦庄原文、翻译、赏析和诗意阅读答案,出自韦庄的作品