李夫人赋

作者：刘彻 朝代：两汉

李夫人赋原文：

　　美连娟以修嫭兮，命樔绝而不长。饰新官以延贮兮，泯不归乎故乡。惨郁郁其芜秽兮，隐处幽而怀伤。释舆马于山椒兮，奄修夜之不阳。秋气憯以凄泪兮，桂枝落而销亡。神茕茕以遥思兮，精浮游而出畺。托沈阴以圹久兮，惜蕃华之未央。念穷极之不还兮，惟幼眇之相羊。函荾荴以俟风兮，芳杂袭以弥章。的容与以猗靡兮，缥飘姚虖愈庄。燕淫衍而抚楹兮，连流视而娥扬。既激感而心逐兮，包红颜而弗明。欢接狎以离别兮，宵寤梦之芒芒。忽迁化而不反兮，魄放逸以飞扬。何灵魄之纷纷兮，哀裴回以踌躇。势路日以远兮，遂荒忽而辞去。超兮西征，屑兮不见。寖淫敞，寂兮无音。思若流波，怛兮在心。

　　乱曰：佳侠函光，陨朱荣兮。嫉妒闟茸，将安程兮。方时隆盛，年夭伤兮。弟子增欷，洿沫怅兮。悲愁於邑，喧不可止兮。向不虚应，亦云己兮。嫶妍太息，叹稚子兮。懰栗不言，倚所恃兮。仁者不誓，岂约亲兮？既往不来，申以信兮。去彼昭昭，就冥冥兮。既不新宫，不复故庭兮。呜呼哀哉，想魂灵兮！

李夫人赋拼音解读：

　　měi lián juān yǐ xiū hù xī ，mìng chāo jué ér bú zhǎng 。shì xīn guān yǐ yán zhù xī ，mǐn bú guī hū gù xiāng 。cǎn yù yù qí wú huì xī ，yǐn chù yōu ér huái shāng 。shì yú mǎ yú shān jiāo xī ，yǎn xiū yè zhī bú yáng 。qiū qì cǎn yǐ qī lèi xī ，guì zhī luò ér xiāo wáng 。shén qióng qióng yǐ yáo sī xī ，jīng fú yóu ér chū jiāng 。tuō shěn yīn yǐ kuàng jiǔ xī ，xī fān huá zhī wèi yāng 。niàn qióng jí zhī bú hái xī ，wéi yòu miǎo zhī xiàng yáng 。hán suī fū yǐ sì fēng xī ，fāng zá xí yǐ mí zhāng 。de róng yǔ yǐ yī mí xī ，piāo piāo yáo hū yù zhuāng 。yàn yín yǎn ér fǔ yíng xī ，lián liú shì ér é yáng 。jì jī gǎn ér xīn zhú xī ，bāo hóng yán ér fú míng 。huān jiē xiá yǐ lí bié xī ，xiāo wù mèng zhī máng máng 。hū qiān huà ér bú fǎn xī ，pò fàng yì yǐ fēi yáng 。hé líng pò zhī fēn fēn xī ，āi péi huí yǐ chóu chú 。shì lù rì yǐ yuǎn xī ，suí huāng hū ér cí qù 。chāo xī xī zhēng ，xiè xī bú jiàn 。jìn yín chǎng ，jì xī wú yīn 。sī ruò liú bō ，dá xī zài xīn 。

　　luàn yuē ：jiā xiá hán guāng ，yǔn zhū róng xī 。jí dù xì róng ，jiāng ān chéng xī 。fāng shí lóng shèng ，nián yāo shāng xī 。dì zǐ zēng xī ，wū mò chàng xī 。bēi chóu yú yì ，xuān bú kě zhǐ xī 。xiàng bú xū yīng ，yì yún jǐ xī 。jiāo yán tài xī ，tàn zhì zǐ xī 。liú lì bú yán ，yǐ suǒ shì xī 。rén zhě bú shì ，qǐ yuē qīn xī ？jì wǎng bú lái ，shēn yǐ xìn xī 。qù bǐ zhāo zhāo ，jiù míng míng xī 。jì bú xīn gōng ，bú fù gù tíng xī 。wū hū āi zāi ，xiǎng hún líng xī ！

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

作者介绍

刘彻

刘彻(前156-前87年)，即汉武帝。公元前140-前87年在位。刘彻是一位有雄才大略的君主，他承继景帝的政策，对内完成了真正的统一，对外解除了匈奴的威胁，在政治上、经济上都实行了一些重要的改革措施。刘彻经过五十多年的经营，使汉朝的文治武功都达到了前所未有的高度。刘彻仿效古代的采诗制度，创立了乐府机关，使之掌管宫廷音乐，兼采民间歌谣和乐曲。这对乐府诗的发展起了一定的作用。他本人也能歌善赋，今存《悼李夫人赋》一篇，《瓠子歌》二首，《秋风辞》和《李夫人歌》各一首。